Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/11785 E. 2014/4445 K. 24.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/11785
KARAR NO : 2014/4445
KARAR TARİHİ : 24.02.2014

Tebliğname no : 12 – 2012/266033
Mahkemesi : Kayseri 2. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 17/04/2012
Numarası : 2011/697 – 2012/329
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, sanığın asli ve tam kusurlu olduğunun mahkemece de kabul edildiği somut olayda, sanığın taksirinin yoğunluğu gözetilerek, alt sınır aşılarak hak ve nasafete uygun bir ceza yerine alt sınırdan ceza tayini,
2-Fabrikada işçi olarak çalışan ölen C.. C..’ın iş bitimi sanığın idaresindeki servis aracına diğer işçilerle birlikte bindiği, sanığın ölen C.. C..’ı indireceği yere gelince aracını sağa yanaştırıp, yavaşladığı ancak durmadan aracın kapısını açtığı, öleninde araç durmadan inmeye çalıştığı sırada araçtan düştüğü olayda, bilinçli taksirin şartları bulunmadığı halde TCK’nın 22/3. maddesinin uygulanarak fazla ceza tayini,
Bilinçli taksir halinde hükmolunan uzun süreli hapis cezasının adli para cezası veya diğer tedbirlere çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi,
4-Hapis cezasının adli para cezasına çevrilirken, tam gün sayısının ve bir gün karşılığı olarak takdir edilen miktarın belirlenmesi sırasında uygulanan Kanun ve maddesinin belirtilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine ve TCK’nın 52/2-3. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 24.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi