YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/10675
KARAR NO : 2014/5700
KARAR TARİHİ : 07.03.2014
Tebliğname No : 12 – 2013/87557
Mahkemesi :Eskişehir 4. Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 22/05/2012
Numarası :2012/97 – 2012/511
Suç : Taksirle yaralama
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve mağdur vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
2002 doğumlu mağdurun, 5271 sayılı CMK’nın 260. maddesi uyarınca katılan sıfatını alabilecek surette suçta zarar gören sıfatıyla temyiz hakkının bulunduğu kabul edilerek, yaralanması nedeniyle suçtan doğrudan zarar gördüğü anlaşılan ve vekili aracılığı ile hükmü temyiz etmek suretiyle katılma iradesini ortaya koyan mağdurun 5271 sayılı CMK’nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına, vekilinin de katılan vekili olarak kabulüne karar verilerek yapılan incelemede;
Sabıkasız sanık hakkında “sanığın geçmiş hali” gerekçe gösterilerek dosya içeriğine uymayan şekilde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmiş ise de; müştekilerin zararının giderilmediği anlaşılmakla; 5271 sayılı CMK’nın 231/5. maddesindeki “hükmün açıklanmasının geri bırakılması”nın koşulları oluşmadığından bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın ve katılan vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın idaresindeki araçla, gündüz vakti, çift şeritli bölünmüş yolda seyrederken, dört yönlü kontrolsüz kavşaktan sola dönüş yapmak istediği sırada, karşı yönden gelen araçla çarpışması sonucu ikisi şikayetçi olmak üzere toplam üç kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandıkları olayda; asli kusurlu sanık hakkında temel ceza tayin edilirken, sanığın kusurunun yoğunluğu, meydana gelen zarar dikkate alınarak asgari hadden bir miktar uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 07.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.