Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/10566 E. 2014/5020 K. 27.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/10566
KARAR NO : 2014/5020
KARAR TARİHİ : 27.02.2014

Tebliğname no : 12 – 2012/78648
Mahkemesi : Konya 5. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 20/12/2011
Numarası : 2011/27 – 2011/810
Suç : Taksirle yaralama

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
1-Sanığın sevk ve idaresindeki kamyonet ile sağ şeritte giderken T kavşağa geldiğinde, sol taraftaki sokağa kontrolsüzce dönmek istediği sırada, aynı yöne doğru giden ve arkasından gelen motosiklet sürücüsünün önünü kapaması sonucu motosiklet üzerindeki iki kişinin yaralanmasına neden olduğu olayda; her ne kadar sanık asli kusurlu ise de, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş biçimi, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu, maddede öngörülen cezanın alt sınırı, olay sonucu katılanlardan biri kemik kırığı olacak şekilde, biri basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanmaları da nazara alınmak suretiyle, adalet, hakkaniyet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden asgari haddin çok üzerinde temel ceza tayin edilip, teşdidin derecesinde yanılgıya düşülmek suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
2-Hapis cezası ertelenen sanık hakkında; denetim süresi belirlenirken uygulanan kanun maddesi ile denetim süresi içinde sanığın kasıtlı bir suç işlemesi halinde cezanın kısmen veya tamamen infazına ve denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği taktirde cezanın infaz edilmiş sayılacağına karar verilirken uygulama maddelerinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 27.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.