YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/10333
KARAR NO : 2014/11790
KARAR TARİHİ : 14.05.2014
Tebliğname no : 12 – 2012/59891
Mahkemesi : Konya 11. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 21/09/2011
Numarası : 2011/168 – 2011/501
Katılan : Konya Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre katılan vekilinin, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Üzerinde müdahale gerçekleştirilen taşınmazın 2863 sayılı Kanunun 6. maddesi kapsamında tescilli kültür varlığı olması nedeniyle taşınmazda izinsiz ya da izin kapsamı dışında yapılan her türlü inşai faaliyetin suç oluşturacağı, bu bakımdan müdahalenin binanın içinde ya da dışında gerçekleştirilmesinin önem arz etmediği, bu kapsamda tescile esas bilgi ve belgeler getirtilerek, izinsiz yapılan tadilatın yapının tescil edilmesine neden olan kriterlere uygun olup olmadığının, yapıya ait orjinal dokuya uyum sağlayıp sağlamadığının, tescilli kültür varlığında geri dönüşümü mümkün olmayacak derecede zarar meydana getirip getirmediğinin belirlenmesi gerektiği,
Gayrimenkul Eski Eserler ve Anıtlar Yüksek Kurulu’nun 13/11/1982 gün A-3861 sayılı kararı ile korunması gerekli kültür varlığı olarak tescil edilip, Konya Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu’nun 24/01/1991 gün 943 sayılı kararı ile koruma grubu 2 olarak belirlenen, daha sonra Konya Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu’nun 25/08/2008 gün 2585 sayılı kararı ile rölöve, restitüsyon ve restorasyon projeleri onaylanan Konya İli, Karatay İlçesi, 13. Mahalle, 105 pafta, 260 Ada, 4 ve 25 parsel nolu taşınmazlar üzerinde bulunan yapının karşısında bulunan 22 nolu parseldeki binanın zemin katında izinsiz olarak duvar açıldığı ve 2 bina arasına izinsiz olarak 1. kat seviyesinde ahşap köprü yapıldığından bahisle sanık hakkında açılan kamu davası ile ilgili olarak, “suç tarihinde tarihi binada kuruldan izin alınarak restorasyon yapılırken, sanığın şehir dışında bulunduğu sırada işçilerin kiralanan binanın bahçesindeki duvarı yanlışlıkla yıktıkları, sanığın iş yerine geldiğinde yıkılan duvarı hemen ördürdüğü, ayrıca iki bina arasındaki ahşap köprünün kaldırılmasına ilişkin tebligatı alınca da söz konusu köprüyü kaldırttığı, yüklenen suç açısından sanığın kastının bulunmadığı” kanaati ile hakkında beraat hükmü tesis edilmiş ise de, sanığın tescilli bina ile 22 parsel sayılı taşınmaz üzerinde bulunan yapı arasında izinsiz olarak 1. kat seviyesinde ahşap köprü yaptırıp, daha sonradan yıktırdığının anlaşılması karşısında, bu eylemden ötürü, tescilli kültür varlığının orjinal dokusuna geri dönüşümü mümkün olmayacak derecede zarar verilip verilmediğinin anlaşılması bakımından, mahallinde fen bilirkişi, inşaat mühendisi ve üniversitelerin arkeoloji kürsüsüne mensup öğretim görevlisinden oluşan bilirkişi heyeti refakati ile keşif icra edilip, taşınmazın bu nitelikte bir zarar gördüğünün belirlenmesi durumunda sanığın, 6498 sayılı Kanun ile değişik 2863 sayılı Kanunun 65/1-1.cümlesi uyarınca cezalandırılması, bu nitelikte bir zararın mevcut olmadığının anlaşılması halinde ise K.. M..’nün dosya kapsamında mevcut 05/07/2010 tarihli yazısında, suça konu uygulamaların kaldırılıp, projesine uygun hale getirildiğinin belirtilmesi karşısında, sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, eksik araştırma sonucunda yazılı şekilde hüküm tesis edilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8.maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 14/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.