YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/10123
KARAR NO : 2014/2001
KARAR TARİHİ : 29.01.2014
Tebliğname no : 12 – 2012/70871
Mahkemesi : Karabük 2. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 20/12/2011
Numarası : 2011/264 – 2011/473
Suç : Taksirle Öldürme
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanık, sevk ve idaresindeki kamyoneti ile Karabük il yolunda seyir halinde iken, kamyonetin kasasının sağa açılması ile o anda kaldırımda bulunan ölene çarparak ölümüne sebebiyet verdiği olayda, bilirkişi raporuna göre, sanığın asli kusurlu olduğunun belirtildiği, sanığın asli kusurlu olması nedeniyle temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesinde isabetsizlik bulunmamakta ise de, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş şekli, meydana gelen zararın ağırlığı, maddede öngörülen cezanın alt ve üst sınırı nazara alınmak suretiyle, adalet, hakkaniyet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, alt sınırdan çok fazla uzaklaşılmak ve teşdidin derecesinde yanılgıya düşülmek suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
2- TCK’nın 50/4 maddesi hükmü uyarınca taksirli suçlardan dolayı hükmedilen hapis cezasının uzun süreli de olsa, diğer koşulların varlığı halinde adli para cezasına çevrilebileceği, tarafların yargılama aşamasındaki zarar giderilmeye ilişkin iradeleri dikkate alınıp, sanık müdafinin, hükümden sonra, 25.01.2012 havale tarihli temyiz dilekçesinin ekinde bulunan 27.12.2011 tarihli protokol ile, sanığın, katılana 50.000 TL manevi tazminat ödendiğinin anlaşılması karşısında, katılanın zararlarının giderildiği hususu da gözetilip, dosyada bulunan adli sicil kaydına göre sabıkası bulunmayan, duruşmadaki iyi hali nedeniyle hakkında TCK’nın 62. maddesi uygulanan sanık hakkında, kişilik ve sosyal ekonomik durumu dikkate alınarak, tayin edilen hapis cezasının TCK 50/1-a maddesi gereğince paraya çevrilmesi hususunda tekrar değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun Dairemizce de benimsenen 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından TCK’nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan “sanığın güttüğü amaç ve saik” kıstası uygulanamayacağından, temel cezanın belirlenmesinde gerekçe gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 29.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.