Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2012/9462 E. 2013/2180 K. 24.01.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/9462
KARAR NO : 2013/2180
KARAR TARİHİ : 24.01.2013

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : 5237 sayılı TCK’nın 85/1, 62, 50/1-a, 52/4 maddelerigereğince mahkumiyet,

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında kurulan hüküm fıkrasında, 1 yıl 8 ay hapis cezasının TCK’nın 50 maddesi uyarınca 1 gün karşılığı 20 TL hesabıyla adli para cezasına çevrildiği sırada, 1 yılın 365 yerine 360 gün kabulü ile adli para cezasının 12.100 TL yerine 12.000 TL olarak eksik tayini aleyhe temyiz olmadığından, …, …, … ve …’nin davaya katılmalarına karar verilmiş olmasına karşın gerekçeli karar başlığında gösterilmemiş olmaları mahalinde düzeltilebilir eksiklik olarak görüldüğünden bozma sebebi yapılmamıştır.
Sanığın sevk ve idaresindeki araçla gece vakti, meskun mahal, orta refüj ile bölünmüş, tek yönlü, çift şeritli yolun sol şeridinde seyir halindeyken ilk geçiş hakkı araçlara ait olmasına karşın, karşıdan karşıya geçmeye çalışan yaya …’ye 17 m fren yapmasına rağmen çarpması sonucu meydana gelen olayda hükme esas alınan ve sanığın tali kusurlu olduğunu belirten bilirkişi raporunda bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki (1) nolu,
Her ne kadar katılanlar sanıktan şikayetçi değiller ise de, katılan Ahmet Lermi’nin ve katılanlar vekilinin zararlarının giderilmediğini beyan etmeleri karşısında tebliğnamedeki (2) nolu bozma düşüncelerine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın ceza miktarına, hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerektiğine ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen 1 yıl 8 ay hapis cezasının, adli para cezasına çevrilmesi esnasında uygulama maddesi olan 5237 sayılı TCK’nın 50/4 maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 232/6. ve TCK’nın 52/3. maddelerine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümdeki cezanın adli para cezasına çevrilmesine ilişkin (3). paragrafına ” TCK’nın 50/4. maddesi ugereğince” ibaresinin yazılması suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.