YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/8774
KARAR NO : 2013/2330
KARAR TARİHİ : 24.01.2013

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : 5237 sayılı TCK’nın 89/1,2,b, 22/3, 62. maddelerigereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ile katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
TCK’nın 61/2. maddesi gereğince temel ceza üzerinden yapılacak arttırımın öncelikle bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması suretiyle yapılması gerekirken uygulama sırasında yanılgıya düşülerek temel ceza üzerinden TCK’nın 89/2-b fıkrası gereğince arttırım yapılmış olması, sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanık müdafinin sanığın kusuru bulunmadığı, bilinçli taksir uygulanma imkanı olmadığı, hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve cezanın adli para cezasına çevrilmesi gerektiğine ilişkin, katılan vekilinin cezanın az olduğuna ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine ancak,
Katılanın olay sonucu sağ femur diyafiz kırığı olacak şekilde yaralanması, vekilinin yaralanma nedeniyle bacakta güç kaybının oluştuğunu iddia etmesi karşısında bu iddiasının suç vasfını etkileyeceği de dikkate alındığında bu hususun araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik soruşturma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 24/01/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.