YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/8755
KARAR NO : 2013/697
KARAR TARİHİ : 10.01.2013
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : 5237 sayılı TCK’nın 85/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ile şikayetçi vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin, hükmedilen cezanın on yıl hapis cezasından aşağı olması nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 318 ve 5271 sayılı CMK’nın 299. maddeleri gereğince reddine karar verilerek yapılan incelemede;
28/04/2009 tarihli yargılamada Sosyal Hizmetler Çocuk Esirgeme Kurumunun katılma talebinin reddine karar verildiğinden, CMK’nın 260. maddesi gereğince katılma istemi reddedilen sıfatıyla temyiz yetkisi bulunduğu kabul edilerek bu sıfatla yaptığı temyiz isteminde öncelikle katılma talebinin reddine ilişkin kararın incelemesinde;
Sosyal Hizmetler Çocuk Esirgeme Kurumunun suçtan doğrudan zarar görmediğinden katılma talebinin reddinde bir isabetsizlik görülmediğinden hükmün esasının sanık müdafinin temyizine hasren yapılan incelemede;
Aynı mahallede sanığın evine 100-150 m mesafede sanığa ait başka bir evde kiracı olarak oturan ölen çocuğun olay tarihinde sanığın bahçesinde bulunan havuza düşerek ölmesi şeklindeki olayda, havuzun özel mülkiyet içinde ve etrafı çevrili bahçede bulunduğu,köpeklerin çocukları tanıdıkları bu nedenle tepki vermedikleri anlaşılmakta isede, hayatın normal akışı içinde sanığın böyle bir olay olabileceğini öngörme ve tedbir alması beklenemeyeceği gözetilmeden konusunda uzman olmayan iş güvenliği uzmanlarından alınan “komşu veya semt sakinlerinin çocuklarının düşmemesi için evinin dış giriş kapısının sürekli biçimde kapalı tutması gerektiği” nedeniyle kusur izafe eden rapora dayanılarak sanığın mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 10/01/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.