YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/7849
KARAR NO : 2013/6260
KARAR TARİHİ : 14.03.2013
Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : 5237 sayılı TCK’nın 89/1-2b, 52. maddeleri gereğince; mahkûmiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Karar tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5560 sayılı Kanunun 23. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesindeki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin düzenlemenin uygulanması konusunda olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemiş ise de; dosya içeriğine göre, sanık ile katılan arasında uzlaşmanın gerçekleşmediği ve zararın giderilmediği anlaşıldığından, bu husus bozma nedeni yapılmamış, 5271 sayılı CMK’nın 226/2. maddesinde cezanın artırılmasını veya cezaya ek olarak güvenlik tedbirlerinin uygulanmasını gerektirecek hâllerin, ilk defa duruşma sırasında ortaya çıkması halinde sanığa ek savunma hakkı verilmesi gerektiği düzenlenmiş olup; sanığın taksirle yaralama suçundan 5237 sayılı TCK’nın 89/2-e. maddesi uyarınca cezalandırılması isteminde bulunulan iddianamenin anlatım kısmında, kaza sonucu mağdurun hayati tehlike geçirecek nitelikte yaralandığının belirtilmiş olması, iddianame ve eklerinin okunarak sanığın usulüne uygun savunmasının alınmış bulunması karşısında; ilk defa duruşma sırasında ortaya çıkan ve sanık tarafından bilinmeyen bir halin mevcudiyetinden söz edilemeyeceği gibi, suçun hukuki niteliğinin de değişmemiş olduğu anlaşılmakla; mahkemece sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 89/1. maddesi uyarınca tayin olunan temel cezada, aynı Kanun’un 89/2-b maddesi uyarınca arttırım yapılmasında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, tebliğnamedeki bozma öneren düşüncelere iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, kusurunun bulunmadığına, eksik inceleme yapıldığına, beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Mağdurdaki yaralanma 5237 sayılı TCK’nın 89/2b-e. maddesi kapsamında olduğu halde, hükümde “2e” bendinin yazılmaması ile sanık hakkında gün birimi üzerinden hükmedilen cezanın 5237 sayılı TCK’nın 52/2. maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesi gerekirken, uygulanan kanun ve maddesinin belirtilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususların aynı Kanunun322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 2. bendindeki “tck m.89/2-b” ibaresinin “5237 sayılı TCK’nın 89/2b-e maddesi” şeklinde değiştirilmesine, 3. bendinin başına gelmek üzere “5237 sayılı TCK’nın 52/2. maddesi gereğince,” ibaresinin eklenmesine, diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.