YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/7809
KARAR NO : 2013/2956
KARAR TARİHİ : 13.02.2013
Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : 5237 sayılı TCK’ nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK’nın 226/2. maddesinde cezanın artırılmasını veya cezaya ek olarak güvenlik tedbirlerinin uygulanmasını gerektirecek hâllerin, ilk defa duruşma sırasında ortaya çıkması halinde sanığa ek savunma hakkı verilmesi gerektiği düzenlenmiş olup; sanığın taksirle yaralama suçundan 5237 sayılı TCK’nın 89/1. maddesi uyarınca cezalandırılması isteminde bulunulan iddianamenin anlatım kısmında, kaza sonucu mağdurun kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığının belirtilmiş olması ve iddianame okunarak sanığın usulüne uygun savunmasının alınmış bulunması karşısında; ilk defa duruşma sırasında ortaya çıkan ve sanık tarafından bilinmeyen bir halin mevcudiyetinden söz edilemeyeceği gibi, suçun hukuki niteliğinin de değişmemiş olduğu anlaşılmakla; mahkemece sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 89/1. maddesi uyarınca tayin olunan temel cezada, aynı Kanunun 89/2. maddesi uyarınca arttırım yapılmasında bir isabetsizlik görülmemiş olup, tebliğnamedeki ek savunma hakkı tanınmadan hüküm kurulduğu düşüncesiyle bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Olay nedeniyle tam kusurlu olan sanık hakkında meydana gelen zararın ağırlığı da dikkate alınarak temel ceza tayininde asgari hadden ayrılınması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın, olayda kusurunun bulunmadığına ve hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerektiğine ilişkin, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında tayin edilen adli para cezası üzerinden 5237 sayılı TCK’nın 52/4 maddesi gereğince taksit yapılırken, taksit aralığının gösterilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, sanık kurulan hükmün bir numaralı bendinin altıncı paragrafındaki “10 eşit taksitte” ibaresinden önce gelmek üzere, “ birer ay ara ile” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13/02/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.