YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/6530
KARAR NO : 2013/68
KARAR TARİHİ : 07.01.2013
Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : 5237 sayılı TCK’nın 89/1, 89/2-b,e, 62, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkûmiyet.
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın saat 13:20 sıralarında aracı ile Acıgöl ilçesi Karacaören köyüne ait evlerin yakınından geçen karayolunda, yolun sol tarafındaki okul geçidi levhasına rağmen hızını düşürmeden seyir halinde iken, 40. m kadar sağ ilerisinden yola girdiğini gördüğü 2003 doğumlu …’ye yolun sol şeridinde çarparak yaşamını teklikeye sokup, vucudunda hayat fonksiyonlarını 5. derecede etkileyen kemik kırıkları oluşacak derecede yaralanmasına neden olduğu kaza sebebiyle tanzim edilmiş olay yeri basit krokisi, kaza tespit tutanağı ve 23.05.2008 tarihli trafik bilirkişisi raporu ile hükme esas alınan bu raporda sanığın kaza yerini terk etmiş olmasının yanı sıra trafik işaret levhaları, cihazları ve yer işaretlemeleri ile belirlenen kurallara uymayarak karayolunun geçtiği yerleşim yerinde daha yavaş ve dikkatli … kullanmamak, geçiş için hareketlendiğini gördüğü çocuğu ikaz etmemek ve zamanında fren tedbirine başvurmamak nedenleri ile de kusurlu olduğunun bildirilmiş olması karşısında; kaza tespit tutanağında herhangi bir iz ve emare olmadığı bildirilen olay mahallinde keşif yapılmasına gerek bulunmadığı, kaldı ki kusur durum ve derecesini belirlemenin dosyadaki bilgi ve belgelerden hareketle bizzat hakimin yetkisinde bulunduğu anlaşıldığından tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Vekâlet ücretinin katılanlar yerine katılan vekiline verilmesine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının (9.) bendindeki “katılan vekiline” ibaresinin “katılanlara” ibaresi ile değiştirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07/01/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.