YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/33809
KARAR NO : 2013/6125
KARAR TARİHİ : 13.03.2013
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanuna göre tazminat talebi
Hüküm : 1- Davacı … bakımından: Davanınreddine.
2- Davacı … bakımından: 145,13 TLmaddi, 160 TL manevi tazminatın davalıdanalnarak davacıya verilmesine
Davacıların tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Davacı … hakkındaki hükme ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
Dava 466 sayılı Kanun hükümlerine dayalı tazminat istemine ilişkin olup; Ceza Genel Kurulunun 23/03/2010 tarih ve 2009/256 Esas ve 2010/57 sayılı kararında 466 sayılı Kanunun 2. maddesindeki üç aylık sürenin başlangıcı için 21/04/1975 tarih ve 3-5 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararına atıf yapılarak kesinleşen beraat kararından davacının haberdar olmasının aranması gerektiği şeklindedir. Ancak adı geçen kararda tazminat davasının ne zamana kadar açılması gerektiğine dair bir açıklama yoktur. Borçlar Kanununun 60. maddesinde tazminat davasının, zarar verici fiil veya olayın vukuundan itibaren her halde 10 yıl sonra zamanaşımına uğrayacağı kabul edilmiştir. Kanun dışı yakalanan veya tutuklanan kimseler bakımından, devletin yaptığı yakalama veya tutuklama haksız fiili ceza davasının kesinleşmesi ile netleştiğinden bu tarih olayın vuku tarihi olup, bu tarihten itibaren 10 yıl dolduktan sonra 466 sayılı Kanuna göre tazminat istenemeyeceği gibi; yerel mahkeme tarafından da aynı yönde yapılan değerlendirme sonucu tazminat istemine ilişkin davanın, beraat kararının kesinleştiği tarihten itibaren çok uzun bir süre sonra açıldığı, davacının bu uzun süre içinde hakkındaki hükmün kesinleştiğini bilmediğinden söz edilmesinin hayatın olağan akışına uygun bulunmadığı ve davanın 466 sayılı Kanunun 2. maddesinde öngörülen süre içinde açıldığının kabulünün mümkün olmayacağı gerekçeleri gösterilerek davanın süre yönünden reddine karar verilmesinde usul ve yasaya aykırı yön bulunmadığından davacı vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
2- Davacı … hakkındaki hükme ilişkin temyize gelince; Tazminat davasının dayanağı olan Van Devlet Güvenlik Mahkemesinin 1998/195- 1998/230 Esas-Karar sayılı beraate ilişkin kararın sanık müdafiinin yüzüne karşı verilmekle temyiz edilmeksizin 07.10.1998 tarihinde kesinleştiği, iş bu davanın ise 11.01.2011 tarihinde açılmış olması karşısında, 10 yıllık süre içinde açılmaması nedeniyle davanın reddi yerine kabulüne karar verilmesi, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 13.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.