YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/33492
KARAR NO : 2014/2260
KARAR TARİHİ : 31.01.2014
Tebliğname no : 12 – 2011/303989
Mahkemesi : Köyceğiz Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 30/03/2011
Numarası : 2010/74-2011/40
Suç : 2863 Sayılı Kanuna Aykırılık
2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hüküm, katılan vekili ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, İzmir II Numaralı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu’nun 17/06/1995 tarih ve 4933 sayılı kararı ile 1. derece arkeolojik sit alanı olarak tescilli bölgede bulunan ve tapu kaydında 16/06/1981 tarih ve 1508 yevmiye numaralı eski eser şerhi bulunan tarla vasıflı taşınmazının üzerinde yer alan evinde, izinsiz olarak tamirat, tadilat ve ilave inşaat yaptığı iddiasıyla hakkında dava açıldığı, sanığın aşamalardaki tutarlı savunmasında, 2008 yılında gerekli izinleri almak için Kurula müracaat ettiğini, yaklaşık 2 senedir cevap alamayınca, oturulamayacak vaziyette olan evinde tadilat yapmak zorunda kaldığını beyan ettiği, dosya kapsamında mevcut bilirkişi raporunda, söz konusu binanın 30-40 yıl önce yapıldığını, sıva, boya, kapı-pencere doğrama, dış taş kaplamanın yeni yapıldığını, binanın ön cephe balkon olarak kullanılan kısmına mutfak yapıldığını ve bu yapının ilave inşaat niteliği taşıdığını, inşai ve fiziki müdahalenin gerçekleştiğini belirlediği anlaşılmakla, eylemin başka surette korunmak olanağı bulunmayan ağır ve muhakkak tehlikeden korunmak amacıyla hareket edilmediği, aksine yeni mekanlar kazanmak iradesiyle hareket ettiği anlaşıldığından, sanığın mahkumiyeti yerine, “sanık Ömer’in ilgili kuruma yasal başvurusunu yaparak istenilen belgeleri ibraz ettiği, dilekçesine makul bir süre içerisinde olumlu yada olumsuz yazılı cevap verilmemekle birlikte, dilekçe takibini yaptığı sırada şifahi olarak talep ettiği iznin verilmeyeceğinin bildirilmesi üzerine insanlık onuruyla bağdaşmayacak, sağlığını ve yaşamını tehlikeye sokacak bir ortamda yaşamaya devam edemeyeceği için gerekli tadilatı yapmak zorunda kaldığı, sanığın bu eylemi sebebiyle suç işleme kastının bulunmadığının açık olduğu, aynı şekilde sadece fotoğraflara bakıldığında bile bu tadilatın sanık için zorunluluk teşkil ettiğinin anlaşıldığı” şeklindeki hatalı değerlendirme ile ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 31/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.