YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/32363
KARAR NO : 2013/17811
KARAR TARİHİ : 28.06.2013
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : 5237 sayılı TCK’nın 85/1, 62/1, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve Mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin, hatır taşımacılığının söz konusu olduğuna ve TCK’nın 22/6. maddesinin uygulanması gerektiğine, Mahalli Cumhuriyet savcısının bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması gerektiğine, TCK’nın 85/2. maddesinin uygulanması ihtimalinin olduğuna, görevsizlik kararı verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın, ölenin ve ölenin eşi olan mağdurun aynı okulda öğretmen olarak görev yaptıkları, olay günü de sanığın sevk ve idaresindeki aracıyla birlikte görev yaptıkları okula gittikleri sırada sanığın direksiyon hakimiyetini kaybedip karşı şeride geçmesi ve karşı şeritte seyreden araçla çarpışması şeklinde meydana gelen olayda sanığın tam ve asli kusurlu olduğu anlaşılmış ise de, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş şekli, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu da dikkate alınarak, adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeksizin, 5237 sayılı TCK’nın 85/1. maddesinde atılı suç için 2 yıldan 6 yıla kadar hapis cezası öngörülmesine karşın temel cezanın asgari hadden çok fazla ayrılarak 5 yıl tayini suretiyle teşdidin derecesinde hataya düşülmesi ve sanığın ölen ve ölenin eşi olan mağdur ile arkadaş oldukları, mağdurun olay nedeniyle şikayetçi olmadığı, sanık hakkında yargılama sırasındaki olumlu davranışları nedeniyle takdiri indirim hükümlerinin uygulandığı, sanığın sabıkasız olduğu, pişmanlığını ve üzüntüsünü dile getirdiği de dikkate alındığında, sanık hakkında gerekçe de belirtmeksizin hapis cezasının adli para cezasına çevrilmemesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 28.06.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.