YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/32336
KARAR NO : 2013/5320
KARAR TARİHİ : 05.03.2013

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat
Hüküm : Davanın reddi

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Davacının dava dilekçesinde ve 18.01.2010 tarihinde talimatla alınan beyanında dayanak ceza davasında kendisini vekil ile temsil ettirdiğini belirterek maddi zarar kapsamında değerlendirilen vekiline ödediği vekalet ücretinin kendisine ödenmesini talep ettiği, dosyanın incelenmesinde, davaya dayanak olan Mersin 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 1999/66 Esas – 2002/33 Karar sayılı kararının 11.02.2002 tarihinde davacı vekilinin yüzüne karşı verildiği, aynı kararın kesinleştiğine dair şerhin ve kesinleşme şerhli karar suretinin davacıya tebliğ edildiğine dair tebligat parçasının dosya içerisinde bulunmadığı görülmüşse de, davacının 16.7.1999 tarihinde nakti kefalet karşılığında tahliye edildiği, davacı vekilinin ise vekaletnamedeki yetkiye istinaden 14.11.2003 tarihinde nakti kefaletin iadesi yönünde başvurduğu, aynı gün iade talebinin kabul edildiği, bu suretle davacı vekilinin davacı hakkında verilen beraat hükmünün kesinleştiğinden haberdar olduğu, buna karşın davanın ise 30.07.2009 tarihinde açıldığı, bu nedenle tazminat davasının 466 sayılı Kanunda öngörülen 3 aylık sürede açılmadığının anlaşılması karşısında, davanın açıklanan bu nedenlerle süre yönünden reddine karar verilmesi gerekirken, CMK’nın 141. ve142. maddesinde öngörülen zararın giderilmesi şartlarının davacı lehine oluşmadığından bahisle reddine karar verilmesi, gerekçesi itibariyle hatalı, sonucu itibariyle doğru kabul edilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre davacının temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak, ONANMASINA, 05.03.2013 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.