Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2012/32190 E. 2013/16481 K. 17.06.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/32190
KARAR NO : 2013/16481
KARAR TARİHİ : 17.06.2013

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Özel hayatın gizliliğini ihlal
Hüküm : 5237 sayılı TCK’nın 134/1, 62, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında, sanığın “…” olan ad ve soyadının, “…” şeklinde gösterilmesi, mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, tedavisi için hastaneye kaldırılan ve tıbbi cihaza bağlanan katılanın annesine, hemşire olarak hizmet vermekte olan sanığın, hastasının bilincinin yerinde olmadığı anlarda, fotoğraflarını çekip, elinde bulundurduğu iddiasına konu olayda; 5237 sayılı TCK’nın 134. maddesinde düzenlenen özel hayatın gizliliğini ihlal suçunun, aynı Kanunun 139/1. maddesi uyarınca soruşturulması ve kovuşturulmasının şikayete bağlı olduğu, dosyada mevcut fotoğraflarda, katılanın başkalarının görmesini ve bilmesini istemeyeceği özel yaşam alanına ilişkin bir görüntü kaydedilmediği göz önüne alındığında, kişiye sıkı sıkıya bağlı olan şikayet hakkının, hasta yatağında fotoğrafları çekilerek özel hayatının gizliliği ihlal edilen katılanın annesine ait olduğu, UYAP kayıt sistemi üzerinden çıkartılarak dosyasına eklenen 07.06.2013 tarihli nüfus kayıt örneğinden katılanın annesinin 22.02.2008 tarihinde öldüğü ve ölümüyle kişilik haklarından olan özel hayata saygı hakkının sona erdiği tespit edilmiş olup, ölenin sağlığında kullanamadığı şikayet hakkının, ölümünden sonra katılan tarafından kullanılması mümkün olmadığından, 5237 sayılı TCK’nın 73/1, 139/1 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince sanık hakkında açılan kamu davasının şikayet yokluğu nedeniyle düşmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devamla yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının 5237 sayılı TCK’nın 73/1, 139/1 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE, 17.06.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.