YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/32037
KARAR NO : 2013/5032
KARAR TARİHİ : 01.03.2013
Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : 5237sayılı TCK’nın 86/2, 89/2-b, 53/6 maddeleri gereğincemahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığa ait sürücü belgesi sureti Uyap’tan alınıp dosya içine konulmuş olduğundan tebliğnamedeki (2) numaralı, bilirkişi raporunu düzenleyen polis memuru Ramazan Dindar’ın yemininin yaptırılmamış olması, bilirkişi olarak görevlendirildiği 2006 yılı itibariyle il adli yargı adalet komisyonu resmi bilirkişi listesinde bulunduğu, 5271 sayılı CMK’nın 64/5. maddesi uyarınca listelere kaydedilen bilirkişilerin il adli yargı adalet komisyonu huzurunda yemin etmeleri yeterli olup, görevlendirildiği her işte yeniden yemin verilmesi gerekmemesi nedeniyle (3) numaralı, sanık hakkında karar tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5560 sayılı Kanunun 23. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesindeki “hükmün açıklanmasının geri bırakılması”na ilişkin düzenlemenin uygulanması konusunda olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemiş ise de; dosya içeriğine göre, taraflar arasında uzlaşmanın gerçekleşmemesi, katılanın sanığa yönelik şikayetinin devam etmekte olması karşısında zararının giderilmediği anlaşılmakla, tebliğnamedeki hükümden sonra yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanunun 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesindeki “hükmün açıklanmasının geri bırakılması”na ilişkin düzenlemenin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmemesi nedeniyle bozma öneren düşüncelere iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusuru bulunmadığına, cezanın ertelenmemesine, sürücü belgesinin geri alınmasına ilişkin ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında temel ceza tayin edilirken kanun maddesinin 5237 sayılı TCK’nın 86/2 olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1. fıkrasından “86/2” ibaresinin çıkartılarak yerine “89/1” ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.