Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2012/31873 E. 2014/6620 K. 17.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/31873
KARAR NO : 2014/6620
KARAR TARİHİ : 17.03.2014

Tebliğname no : 12 – 2012/110087
Mahkemesi : İstanbul Anadolu 20. (Üsküdar 4.) Sulh Ceza Mahkemesi
Tarihi : 18/11/2011
Numarası : 2011/702 – 2011/936
Suç : Taksirle yaralama ve Trafik güvenliğini tehlikeye sokma

Taksirle yaralama ve trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçlarından sanığın mahkûmiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tarihinde saat 21.00 sırasında, 35 dakika sonra yapılan ölçümde 282 promil alkollü olduğu tespit edilen sanık sevk ve idaresindeki otomobil ile Kadıköy’den Çengelköy istikametine seyrederken, olay mahalli olan Zeynep Kamil Hastahanesinin önündeki trafik ışıklarına geldiğinde, kendisiyle aynı yönde önünde kırmızı ışıkta beklemekte olan sürücü A.. A..’nın kullandığı ve arka kısmında katılan T.. K..’nin yolcu olarak bulunduğu motorlubisiklete çarpması sonucunda, dosyada mevcut geçici raporlara göre, katılan A.. A..’nın sağ dizinde kırık oluşacak, T.. K.. ise acil müdahale gerektirir patoloji bulunmayacak şekilde yaralandığı ve şikayetçi oldukları halde, kesin raporları da aldırılmadan trafik güvenliğini tehlikeye sokma ve taksirle bir kişiyi yaralama suçlarından açılan davadan katılanların yaralanması ile zarar suçunun oluşması itibarıyla TCK’nın 44. maddesi gözetilerek, sanığın eyleminin TCK’nın 89/4, 22/3. maddeleri kapsamında kaldığı ve bu suç için kanunda öngörülen cezanın süresi itibariyle yargılama yapmanın 5235 sayılı Kanun’un 11. maddesi gereğince Asliye Ceza Mahkemesinin görevine girdiği nazara alınıp, görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, yargılamaya devamla yazılı şekilde trafik güvenliğini tehlikeye sokma ve taksirle yaralama suçlarından ayrı ayrı mahkûmiyet hükmü kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 17.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.