Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2012/30977 E. 2013/17372 K. 25.06.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/30977
KARAR NO : 2013/17372
KARAR TARİHİ : 25.06.2013

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık, 6136 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 1) 2863 sayılı Kanunun 70, 5237 sayılı TCK’nın 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet
2) 6136 sayılı Kanunun 15/1, 5237 sayılı TCK’nın 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç tarihinde jandarma haber elamanı tarafından sanığın kullanımında bulunan araçta çok sayıda tarihi eser bulunduğunun ve bu eserleri satmak için taşıdığının ihbar edildiği, ihbarda belirtilen aracın Banaz ilçesinde durdurulduğu, usulüne uygun olarak yapılan aramada, aracın bagajında, spor çanta içerisinde, tarafsız arkeolog bilirkişi kurulu raporu ile tamamının 2863 sayılı Kanunun 23. maddesi kapsamında taşınır kültür varlığı niteliğini haiz bulunduğu belirlenen 226 adet tarihi eserin ve sanığın üzerinde Söke Jandarma Kriminal Laboratuvarı Müdürlüğünün 26.02.2009 tarihli uzmanlık raporu ile 6136 sayılı Kanunun 4. maddesinde sayılan yasak bıçaklardan olduğu ve vahim nitelik arz etmediği tespit edilen sustalı çakı bıçağının ele geçirildiği, sanığın aşamalarda alınan savunmasında, gezmek amacıyla Mersin İlinden, Uşak İline gelirken, Afyonkarahisar çıkışında daha önce tanımadığı Yusuf isimli kişiyi arabasına aldığını, adı geçen şahsın stadyum civarında indiğini, ancak aracın bagajındaki çantasını almayı unuttuğunu, suça konu sustalı bıçağın ise kendisine ait olduğunu beyan ettiği, olayın gelişimi ve eserlerin ele geçiriliş şekli nazara alındığında, sanığın eserlerin kendisine ait olmadığına ilişkin savunmasının itibar edilebilir mahiyette bulunmadığı, tüm dosya kapsamı itibarıyla 2863 sayılı Kanunun 70 maddesine aykırı olarak kültür varlığı bulundurduğunun ve izinsiz olarak bıçak taşıyarak 6136 sayılı Kanunun 15. maddesine muhalefet ettiğinin sübuta erdiği anlaşılmakla,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın üzerinde ele geçirilen ve adli emanetin 2009/21 sırasında kayıtlı bulunan üretimi, bulundurulması, kullanılması, taşınması, alım ve satımı suç oluşturan bıçağın 5237 sayılı TCK’nın 54/4 maddesi uyarınca zoralımına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının (4) numaralı paragrafından sonra gelmek üzere “ Adli Emanetin 2009/21 sırasında kayıtlı bulunan sustalı bıçağın 5237 sayılı TCK’nın 54/4 maddesi uyarınca zorlamına” cümlesinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçu yönünden doğrudan, 6136 sayılı kanuna aykırılık suçu yönünden ise DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25/06/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.