YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/30366
KARAR NO : 2013/5857
KARAR TARİHİ : 11.03.2013
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : 5237 sayılı TCK’nın 89/1, 89/2-b, 22/3, 62, 50/1-a, 52/1-2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet.
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma üzerine yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen sair itirazlarının reddine, ancak;
Bilinçli taksirle mağdur …’in nitelikli şekilde yaralanmasına neden olan sanık hakkında şikayetten vazgeçilmiş olması sonuca etkili değil ise de, sanığın 26.09.2006 tarihli duruşmadaki ifadesinden de sonra yürürlüğe giren, bu anlamda sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde göz önüne alınması gereken 5560 sayılı Kanun’un 24. maddesi ile değişik CMK’nın 253/1.b-2. maddesi gereğince şikayete tabi olmayan taksirle yaralama suçu açısından da uzlaştırma prosedürünün işletilip, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tespit ve tayini gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
1-Sanık hakkında 13.03.2007 tarihinde verilen erteli mahkumiyet hükmünün sanık lehine Cumhuruyet Savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine bozulduğunun, sanığın da hakkında tayin edilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesini özellikle talep etmediğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesinin gerekçeleri de açıklanmadan yazılı şekilde sanık aleyhine karar verilmesi,
2-TCK’nın 62. maddesi ile cezasından indirim yapılan, sabıkasız sanık hakkında mağdurların şikayetçi olmadıkları, herhangi bir zarar talebinde de bulunmadıkları gözetilmeksizin “sanığın mağdurların zararını tazmin sureti ile gidermediğinden” bahisle sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 11/03/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.