Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2012/28903 E. 2013/13997 K. 17.05.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/28903
KARAR NO : 2013/13997
KARAR TARİHİ : 17.05.2013

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 2863 sayılı Kanunun 67/2, TCK’nın 62, 50, 52, 53 maddeleri
uyarınca mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kolluk kuvvetlerince, sanık …’ın elinde tarihi eser bulunduğu ve bu eseri elinden çıkarmak üzere olduğu ihbarının alınması üzerine sanığa ait evde usulüne uygun arama kararına istinaden yapılan aramada, dava konusu çocuk mezarının ve çok sayıda kültür varlığının ele geçirildiği, dosya kapsamında mevcut bilirkişi raporuna göre eserlerin tümünün 2863 sayılı Kanun kapsamında bulundukları, raporun 12. sırasında yer alan 12 adet sikke ve 17. sıradaki 104 adet sikke dışındakilerin müzelik değerde, tasnif ve tescile tabi oldukları, 12. sıradaki 12 adet sikke ve 17. sıradaki 104 adet sikkenin korozyonlu ve bozulmaları nedeniyle etütlük olduklarının belirlendiği, sanıkların aşamalardaki tutarlı savunmalarında, çocuk mezarının satımı ve alımı konusunda anlaştıklarını ikrar ettikleri, bu nedenle atılı suçun her iki sanık yönünden de sübuta erdiği, mahkemece ele geçirilen tarihi eserlerin sayısı ve dönemleri göz önünde bulundurularak temel cezanın asgari hadden ayrılarak tayin edilmesinde isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından, tebliğnamedeki bu hususta bozma öneren düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık …’in bir nedene dayanmayan, sanık …’in savunma hakkının kısıtlandığına, eksik soruşturmaya ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK’nın 53/3 maddesi uyarınca sanıkların sadece kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılmasına karar verilirken, hak yoksunluğu süresinin koşullu salıverilme tarihine kadar olması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden hak yoksunluğuna ilişkin beşinci paragrafın çıkartılarak yerine “5237 sayılı TCK’nın 53/3 maddesi uyarınca, aynı Kanunun 53/1-c maddesinde belirtilen kişisel hak yoksunluğunun, sanıkların sadece kendi alt soyları üzerindeki yetkileri bakımından koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer bentlerde belirtilen hak yoksunluklarının ise mahkum oldukları hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanmasına” şeklinde düzeltilmesi ile hükümdeki usul ve kanuna uygun bulunan sair hususların aynen bırakılmasına karar verilmek suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/05/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.