YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/28489
KARAR NO : 2013/254
KARAR TARİHİ : 08.01.2013
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat
Hüküm : Davanın Reddi
Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre; davacı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Tazminat talebine konu incelenen dosya kapsamına göre; davacı …’un hakkında yürütülen soruşturma kapsamında “çıkar amaçlı suç örgütü kurmak” suçu nedeniyle tutuklandığı ve hakkında cezalandırılması istemiyle Erzurum Devlet Güvenlik Mahkemesi’ne kamu davası açıldığı, Erzurum Devlet Güvenlik Mahkemesi’nin 17.09.2002 tarih ve 2002/178 Esas- 2002/192 Karar sayılı kararı ile davacı hakkında atılı bulunan bu suç yönüyle beraatine karar verildiği, ancak Erzurum Devlet Güvenlik Mahkemesi tarafından davacının üzerine atılı bulunan diğer suçlar olan “görevi kötüye kullanma, zimmet, rüşvet,irtikap,ihaleye fesat karıştırma” suçları nedeniyle dosyanın tefrik edilip görevsizlik kararı verilerek … Ağır Ceza Mahkemesine gönderildiği ve … Ağır Ceza Mahkemesinin 08.04.2010 tarihli 2002/52 Esas- 2010/37 Karar sayılı kararı uyarınca davacı hakkında, “zimmet, rüşvet ve irtikap suçlarından beraatine, görevi kötüye kullanmak suçu yönünden dava zamanaşımının dolması nedeniyle ortadan kaldırılmasına, ihaleye fesat karıştırma suçu yönünden ise 5 yıl 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına” karar verildiğinin anlaşılması karşısında; tazminat istemine dayanak yapılan Erzurum Devlet Güvenlik Mahkemesinin 2002/87 Esas – 2002/179 Karar sayılı beraat kararının davacı aleyhine temyiz edilip edilmediği, temyiz edilmediyse hangi tarihte kesinleştiği ve kesinleşme şerhli örneğinin davacıya tebliğ edilip edilmediğinin şüpheye yer vermeyecek şekilde belirlenerek davanın süresinde açılıp açılmadığının tespit edilmesi ve davacının 5 yıl 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilen … Ağır Ceza Mahkemesinin 2002/52 Esas – 2010/37 Karar sayılı kararının davacı tarafından temyiz edilip edilmediği, temyiz edilmediyse hangi tarihte kesinleştiği, kesinleşme şerhli örneğinin davacıya tebliğ edilip edilmediği ve davacının tutuklu kaldığı sürenin bu dosya kapsamında aldığı hapis cezasından mahsup edilip edilmediğinin şüpheye yer vermeyecek şekilde belirlenerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 08.01.2013 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.