YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/28256
KARAR NO : 2013/1856
KARAR TARİHİ : 22.01.2013
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat
Hüküm : 6.947,58 TL maddi, 10.000 TL manevi tazminatındavalıdan alınarak davacıya verilmesine
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Karar başlığında dava tarihinin 11/02/2010 yerine 09/05/2005 olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiş, manevi tazminat miktarı belirlenirken objektif bir kriter olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar da gözetilmek suretiyle hakkaniyet ölçüsünü aşmayacak bir şekilde, hak ve nesafet kurallarına uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespit edildiğinden tebliğnamedeki 3 nolu bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre; davalı vekilinin ve davacı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Tazminat davasına dayanak olan ceza dava dosyasında davacının 2005 yılında fiilen 236 gün,2006 yılında fiilen 174 gün tutuklu kaldığı, hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise 2005 yılındaki tutukluluk süresinin 232 gün, 2006 yılındaki tutukluluk süresinin ise 179 olarak belirlenmesi suretiyle fazla maddi tazminata hükmedilmesi,
2- Davacının, tutuklu kaldığı dönemde geçerli olan net asgari ücret üzerinden hesaplanacak bir miktarın maddi tazminat olarak ödenmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, brüt asgari ücret üzerinden hesaplanan miktarın maddi tazminat olarak kabul edilmesi,
3- Davacının, beraat ettiği davada kendisini vekille temsil ettirdiğinin anlaşılması karşısında, talep ettiği vekalet ücretinin de maddi tazminata dahil edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin ve davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususların aynı Kanun’un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan,
hüküm fıkrasındaki maddi tazminatın 5.957,4 TL’ye indirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.