YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/26048
KARAR NO : 2013/16474
KARAR TARİHİ : 17.06.2013
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : 5237 sayılı TCK’nın 89/4, 22/3, 62, 63, 53/1, 53/6.
maddeleri gereğince mahkumiyet.
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın meskun mahalde gece vakti kullandığı minübüs ile yolun sağında nizami şekilde seyreden mağdurların bulunduğu motosiklete arkadan çarpıp olay yerinden kaçtığı ve yaklaşık 14 saat sonra teslim olması üzerine yapılan muayenede 0,09 promil alkollü olduğunun tespit edildiği, Adli Tıp Kurumu uygulamalarına göre kişiden kişiye farklılık göstermekle birlikte geçen her saatte kandaki alkol oranının 12 ile 18 promil arasında düştüğü, sanığın olaydan önce alkol aldığını, olay sonrası alkol almadığı şeklindeki savunması da dikkate alınarak lehine olarak yapılan hesaplamada sanığın olay anında en az 210 promil alkollü olması nedeniyle olayda bilinçli taksirin unsurlarının gerçekleştiği kabul edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nın 89/5. maddesi gereğince bilinçli taksirin varlığı halinde basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek yaralanmalar hariç atılı suçun takibinin şikayet tabi olmadığı ve mağdur …’ın nitelikli şekilde yaralandığının anlaşılması karşısında tebliğnamedeki 1 nolu bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sanığın kusursuz olduğuna ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- İki sınır arasında temel ceza belirlenirken; 5237 sayılı TCK’nın 61. maddesi gözönüne alınarak suçun işleniş biçimi, mağdurların yaralanmalarının niteliği, sanığın taksire dayalı kusurunun derecesi nazara alınmak suretiyle adalet, hakkaniyet ve nasafet kurallarına uygun makul bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, teşdidin derecesinde yanılgıya düşülerek sanığa fazla ceza tayini,
2- Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasından TCK’nın 62. maddesi gereğince indirim yapılırken hesap hatası sonucu 2 yıl 2 ay 20 gün yerine 1 yıl 14 ay 20 gün hapis cezasına hükmedilmesi,
3- Taksirli suçtan mahkum olan sanık hakkında TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluğuna hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı isteme uygun olarak 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 17.06.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.