YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/24976
KARAR NO : 2013/15542
KARAR TARİHİ : 07.06.2013

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : 5237 sayılı TCK’nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2, 52/4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet.

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, taraflara uzlaşma hakkının hatırlatılmadığına, karşı tarafın ehliyetsiz olması ve araca çarpmasının değerlendirilmediğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan “failin güttüğü amaç ve saik” gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2- Sanık hakkında hükmolunan 10 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında esas alınan tam gün sayısının belirtilmemesi suretiyle 5237 sayılı TCK.’nın 52/3. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1 numaralı bendindeki ”sanığın amacı” ibaresinin çıkarılması, hükmün 5 numaralı bendindeki ”(6.000,00 TL)” ibaresinin başına ”300 gün karşılığı” ibaresinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.06.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.