YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/23389
KARAR NO : 2013/17653
KARAR TARİHİ : 27.06.2013
Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : 5237 sayılı TCK’nın 179/2, 62/1, 53/1-a-b-c-d-e maddeleri gereğince mahkumiyet.
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yönetimindeki aracı ile maddi hasarlı ve yaralamalı trafik kazasına neden olan ve kazadan sonra yapılan ölçümde 250 promil alkollü olduğu tespit edilen sanığın, almış olduğu alkolün etkisi ile güvenli sürüş yeteneğini kaybettiği ve dolayısıyla atılı suçtan mahkumiyetine karar verilmesinde isabetsizlik bulunmadığı anlaşılarak yapılan incelemede;
Temyiz incelemesi sırasında, sanığın nüfus ve adli sicil kaydının UYAP döküman yönetim sisteminden temin edilerek imzalanıp dosya içerisine konulduğundan, tebliğnamedeki dosya içinde bulunan kayıtların imzasız olduğu gerekçesi ile hükmün bozulmasını öneren (2) numaralı görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına ve oluşa göre, sanığın, TCK’nın 50, 51 ve CMK’nın 231. maddelerinin uygulanması gerektiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanığın adı “…” olduğu halde, hüküm fıkrasında hatalı olarak “…” olarak yazılması suretiyle hükmün infazında tereddüte, gerekçeli karar ile hüküm fıkrası arasında çelişkiye neden olacak şekilde hüküm tesisi,
2- Hükmün esasını teşkil eden kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm kısmında, sanık hakkında temel cezanın tayini sırasında uygulama maddesi olan 5237 sayılı TCK’nın 179/3. maddesi atfına yer verilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
3- 5237 sayılı TCK’nın 53/1-c maddesinde belirtilen güvenlik tedbirinin, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca, koşullu salıverilen hükümlü hakkında sadece kendi alt soyu üzerindeki yetkileri bakımından uygulanamayacağı gözetilmeksizin, sanığın bu haklardan koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususların aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün temel cezanın belirlendiği birinci paragrafına “…” ibaresinin yerine “…” ibaresinin ve “TCK’nın 179/2. maddesi gereğince” ibaresinin yazılması; hüküm fıkrasının dördüncü paragrafının da “Sanığın 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin 1. fıkrasının a, b, d, c ve e bentlerinde belirtilen haklarından, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri hariç olmak üzere, hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, TCK’nın 53/3. maddesi uyarınca, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına” şeklinde düzeltilmesi ile hükümdeki usul ve kanuna uygun bulunan sair hususların aynen bırakılmasına karar verilmek suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.06.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.