YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/23017
KARAR NO : 2013/10338
KARAR TARİHİ : 17.04.2013
Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle Yaralama
Hüküm :TCK’nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkûmiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Anayasa Mahkemesinin 07.10.2009 gün ve 27369 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanıp, yayımından itibaren bir yıl sonra 07.10.2010 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar 5237 sayılı TCK’nın 50 ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, başkaca hak mahrumiyeti içermeyen 2000 TL’ye kadar (2000 TL. Dahil) adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, 07.10.2010 ila 6217 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihine kadar ise mahkumiyet hükümlerinin hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizinin mümkün olduğu, 14.04.2011 ve sonrasında ise, doğrudan hükmedilen 3.000 TL’ye kadar (3.000 TL Dahil) para cezalarının 5320 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu, bu kapsamda, mahkeme tarafından 25.02.2011 tarihinden verilen 2.500 TL adli para cezasından ibaret mahkûmiyet hükmünün temyize tabi olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Hükme esas alınan 16.09.2010 tarihli bilirkişi raporu, trafik kazası konusunda uzman olmayan inşaat mühendisi tarafından düzenlenmiş ise de; halk otobüsü şoförü olan sanığın olay günü gece saat 20:30 sularında son durakta araçtan indirdiği katılanın, araçtan uzaklaşmasını beklemeden, hemen hareket etmesi nedeniyle körüklü otobüsün katılana çarpması şeklinde gelişen ve katılanın hayati tehlike geçirmeksizin, basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek, vücut fonksiyonlarına etkisi orta 2. derecede kemik kırığı meydana gelecek şekilde yaralanması ile sonuçlanan olayda; Karayolları Trafik Kanunu’nda düzenlenen indirme – bindirme kurallarına aykırı hareket eden sanık tam kusurlu olduğu dosya kapsamındaki delillerden anlaşılmakla uygun olmayan bilirkişi raporunun hükme esas alınması bozma konusu yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin kusura, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, eksik incelemeye, sair nedenlere ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 17.04.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.