YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/22331
KARAR NO : 2013/16139
KARAR TARİHİ : 13.06.2013
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : 1- Taksirle öldürme suçundan; 5237 sayılı TCK’nın 85/1, 53/1, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet.
2- Suç üstlenmeye azmettirme suçundan; 5237 sayılı TCK’nın 270, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet.
Taksirle öldürme ve suç üstlenmeye azmettirme suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Oluşa ve dosya içeriğine göre; sürücü belgesiz sanığın, olay günü sevk ve idaresindeki aracı ile seyir halinde iken, olay yeri olan kontrolsüz kavşağa geldiğinde, “DUR” işaret tabelasına ve kavşaklarda geçiş önceliğine uymadan seyrini sürdürdüğü sırada, geçiş önceliği bulunan ve ana yoldan seyrine devam eden motosiklete çarparak, sürücüsünün ölümüne neden olduğu, kazadan sonra damadını arayarak olay yerine gelmesini sağladığı, sanığın istemi üzerine, olay yerine gelen damadının suçu üstlenerek kaza tutanağının kendisi hakkında tutulmasını sağladığı, soruşturma sırasında tutuklanarak cezaevine konulduğu, ancak olayı gören tanıkların, savcılıkta verdikleri ifadeleri ve sanığı teşhis etmeleri üzerine, kazayı yapanın sanık olduğunun anlaşılması üzerine sanık hakkında soruşturma yürütülüp dava açılan olayda, mahkemece, sanık hakkında TCK’nın 62. maddesinin uygulanmamasında isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bu yönde bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına ve oluşa göre, sanık müdafiinin, eksik inceleme yapıldığına, bilirkişi raporları arasındaki çelişkinin giderilmediğine, suçun maddi ve manevi unsurlarının oluşmadığına, TCK’nın 62. maddesinin uygulanması gerektiğine ilişkin diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1. Temel cezanın belirlenmesinde 5237 sayılı TCK’nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, sanığın kavşaklarda geçiş önceliğine uymayarak asli kusuru ile; ölen mobilet sürücüsünün ise yetersiz sürücü belgesiyle kullandığı mobileti ile kavşak alanına yaklaştığı halde hızını azaltmayarak tali kusuru ile sebep olduğu olayda, olay sonrası suçu üstlenmesi için damadı olan taziyeye gelmeyen sanığı azmettirdiği taksirle öldürme ve suç üstlenmeye azmettirme suçundan sanık hakkında adalet, hakkaniyet ve nasafet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, teşdidin derecesinde yanılgıya düşülmek suretiyle, her iki suçtan da en üst sınırdan ceza tayini,
2. 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden anılan madde ile hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 13.06.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.