YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/22241
KARAR NO : 2013/15346
KARAR TARİHİ : 05.06.2013
Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma, taksirle yaralama
Hükümler : 1- Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan 5237 sayılı TCK’nın 179/2-3, 62 50/1-d maddeleri uyarınca mahkumiyet
2- Taksirle yaralama suçundan TCK’nın (179/2-3), 62 50/1-d, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma ve taksirle yaralama suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler sanık ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın ve mahalli Cumhuriyet savcısının sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanığın 2.38 promil alkollü bir vaziyette idaresindeki araçla gece vakti yerleşim yeri dışındaki iki yönlü kullanıma açık 10 metre genişliğindeki tehlikeli viraj levhası mevcut, sola doğru virajlı yolda seyri sırasında hatalı sollama yaparak karşı şeride geçip şeridinde seyreden katılanın aracına çarparak katılanı basit tıbbi müdahale ile iyileşebilecek şekilde yaralamasıyla sonuçlanan olayda bilinçli taksirin koşullarının gerçekleştiğinin gözetilmemesi,
2- Sanık hakkında bir kişiyi basit tıbbi müdahale ile iyileşecek şekilde taksirle yaralama suçundan uygulama maddesinin TCK’nın 89/1. maddesi yerine TCK’nın 179/2-3. maddesi olarak gösterilmesi,
3- Meydana gelen olayda trafik güvenliğini tehlikeye sokma ve taksirle yaralama suçlarının oluştuğunun kabulünde bir isabetsizlik bulunmadığı, ancak zarar suçunun gerçekleşmesi halinde taksirle yaralama suçundan cezalandırılması ile yetinilmesi gerektiği gözetilmeden, ayrıca trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan da mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık ve mahalli Cmuhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 05.06.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.