YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/22151
KARAR NO : 2013/8423
KARAR TARİHİ : 03.04.2013
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 2863 sayılı Kanunun 65/b, 5237 sayılı TCK’nın 52/2,53/1, 51/1 maddeleri gereğince mahkumiyet, erteleme
2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, ilgili koruma kurulundan izinsiz olarak, tescilli evin dış cephe tamirat ve boyasını yaptırdığı, tescilli evi, suçtan önceki hale getirmesinin mümkün olmadığı anlaşılmakla, mahkemece, kamunun zararı giderilmeyeceği gerekçesiyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesinde isabetsizlik bulunmamış olup, tebliğnamede bu hususta bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
İstanbul İli, Beykoz İlçesi, Paşabahçe Mahallesi, İskele Caddesi, 28 No, 32 pafta, 216 ada, 38 parselde, suç tarihinde, İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı görevlileri tarafından, sanığa ait, Boğaziçi ön görünüm bölgesindeki 2. grup tescilli evin dış cephe boya ve tamiratının yapıldığına dair tutanak tutulması üzerine sanık hakkında kamu davası açıldığı, dosya içerisinde mevcut harita mühendisi bilirkişi raporuna göre, davaya konu 216 ada, 38 parsel üzerindeki binanın, Boğaziçi öngörünüm bölgesi içinde, doğal sit alanı kapsamı dışarısında olup, 2. grup eski eser olarak tescilli olduğunun belirtildiği, yine dosya içerisinde mevcut inşaat mühendisi bilirkişi raporuna göre, suça konu taşınmazın, dış cephe boya ve tamiratının iskele kurulmak suretiyle yapıldığı ve tamamlandığı, 2. grup tarihi eser olarak tescilli binada yapılan dış cephe tamiratı ve yağlı boya işinin 2863 sayılı Kanuna aykırı inşai ve fiziki müdahale olduğunun bildirildiği anlaşılmakla,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sanığın beraat etmesi gerektiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Söz konusu yerin, eski eser olarak tescil edildiğine ilişkin karar ve ilan tutanaklarının dosya içerisine celpedilmediği anlaşılmakla, ilgili kararın mahallinde usulüne uygun olarak ilan edilip edilmediğine, ya da söz konusu taşınmazın tapu kaydının beyanlar hanesinde, eski eser kaydı yazılıp yazılmadığına ilişkin araştırma yapılıp, söz konusu karar ve ilan tutanakları ile tapu kaydı dosya içerisine celpedilerek, sonucuna göre, sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği hususu ile söz konusu taşınmazın Boğaziçi öngörünüm bölgesi içinde, doğal sit alanı kapsamı dışarısında olup, 2. grup eski eser olarak tescilli olduğunun bildirilmesi karşısında, suça konu yerde, üniversitelerin arkeoloji ve sanat tarihi kürsülerine mensup öğretim üyelerinden oluşan bilirkişi kurulu ile keşif yapılarak, eski eser olduğu bildirilen taşınmazda yapılan inşai müdahale ile, tescilli yapıya verilmiş bir zararın bulunup bulunmadığı husususunun kesin olarak tespiti ile, zarar verdiğinin anlaşılması karşısında, eyleminin 2863 sayılı Kanunun 65/a maddesinde düzenlenen suçu oluşturacağı hususları gözetilmeksizin, eksik incelemeye dayalı olarak sanık hakkında aynı kanunun 65/b maddesi gereğince mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre de;
1- 5237 sayılı TCK’nın 53/1-c maddesinde belirtilen güvenlik tedbirinin, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca cezası ertelenen hükümlü hakkında sadece kendi alt soyu üzerindeki yetkileri bakımından uygulanamayacağı, diğerleri yönünden ise infazı tamamlanıncaya kadar uygulanması gerektiği gözetilmeksizin, anılan hak yoksunluğunun şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi,
2- Hapis cezası ertelenen sanık hakkında denetim süresi belirlenirken uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 232/6 maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı, sanığın kazanılmış hakları saklı kalmak kaydıyla, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 03.04.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.