YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/22143
KARAR NO : 2013/11705
KARAR TARİHİ : 29.04.2013
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle Öldürme
Hüküm :TCK’nın 85/2, 62, 50/4, 50/1-a, 52/2-son, 53/6, 63. maddeleri gereğince mahkûmiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ile katılanlar vekilleri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusura, sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine, ceza uygulamasına, kusur oranında indirim yapılması gerektiğine; katılanlar vekillerinin olası kasta, sair nedenlere ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü gündüz saat 11:00 sularında açık havada, meskun mahal dışında, orta refüjle bölünmüş, tek yönlü, 7 metre genişliğindeki yüzeyi kuru, beton kaplama, görüşe engel cismin bulunmadığı, eğimsiz düz yolda idaresindeki otomobille seyir halinde bulunan sanığın ışık kontrollü dört yönlü kavşağa geldiğinde kendisine kırmızı ışık yanmasına rağmen durmayarak, yoluna devam ettiği sırada, seyir yönüne göre sağ taraftan, idaresindeki motosikletle kavşağa giriş yapan ölen …’ın sevk ve idaresindeki motosiklete çarpması şeklinde gelişen ve iki kişinin ölümüyle sonuçlanan olayda bilinçli taksirin koşulları oluşmasına, mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda da oluşun bu şekilde kabul edilmesine rağmen, yanlış değerlendirme ile sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 22/3. maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini,
Kabule göre de;
1.) Yargılama sırasında katılanlar … ve …’ın, Av. … tarafından, katılanlar …, …, …, … ve …’nun Av. … tarafından temsil edildikleri halde, sanıktan ayrı ayrı vekalet ücreti alınmasına karar verilmesi gerekirken tek vekalet ücreti alınmasına karar verilmiş olması,
2.) 1136 sayılı Avukatlık Kanunu’nun 4667 sayılı yasanın 77. maddesi ile değişik 164/son maddesi hükmünün yorumlamasında hataya düşülerek vekalet ücretinin katılanlar yerine, davada taraf olmayan vekili lehine hükmedilmesi,
3.) Gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin gösterilmemesi ve suç adının “Taksirle öldürme” yerine, “Taksirle ölüme ve yaralanmaya neden olma” şeklinde yazılması suretiyle CMK’nın 232/2-c maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekillerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 29.04.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.