YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/21654
KARAR NO : 2013/2906
KARAR TARİHİ : 13.02.2013
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle Öldürme
Hüküm :TCK’nın 85/1, 62, 50/1-a, 52, 52/4, 63 maddeleri gereğince mahkûmiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Asli kusurlu olarak kazaya sebebiyet veren sanık hakkında temel ceza tayin edilirken asgari hadden uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma konusu yapılmamış; gerekçeli karar başlığında CMK’nın 232/2-c maddesi uyarınca suçun işlendiği zaman diliminin gösterilmemesi mahallinde tamamlanabilir eksiklik olarak kabul edilmiş; 30.10.2007 tarihli ilk hükmün sanık tarafından temyiz edildiği ve bu hükmün CMK’nın 231. maddesindeki değişikliğin değerlendirilmesi nedeniyle bozulması karşısında dosyanın Yargıtay’a gidiş dönüş masrafı olan yargılama giderinin sanıktan tahsiline hükmedilmedildiği ve sadece davetiye gideri olan 36 TL’nin yargılama giderlerine ilave edildiği anlaşıldığından tebliğnamede bu hususta bozma öneren düşünceye iştirak edilmemiştir.
Bozma kararına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin kusura, ceza uygulamasına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen 1 yıl 8 ay hapis cezasının TCK’nın 49/2. maddesi uyarınca kısa süreli olmaması sebebiyle, hürriyeti bağlayıcı cezanın adli para cezasına çevrilmesinin yasal dayanağını oluşturan TCK’nın 50/4. maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bu hususların yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 6. paragrafında yer alan “TCK 50/a” ibaresinin, “TCK’nın 50/4. maddesi delaletiyle TCK’nın 50/1-a” şeklinde değiştirilerek, sair yönleri usul ve Kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.