YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/21498
KARAR NO : 2013/2679
KARAR TARİHİ : 11.02.2013
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Ağustos 2007 (sanık … hakkında)
Hüküm : Beraat
2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanıkların beraatlerine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık … yönünden suç tarihinin 19/11/2007 tarihi olduğu gözetilmeksizin, gerekçeli karar başlığında 25/11/2007 olarak gösterilmesi, mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak değerlendirilmiştir.
Diyarbakır Müze Müdürlüğünün 22/11/2007 tarihli yazıları ile Gayrimenkul Eski Eserler ve Anıtlar Yüksek Kurulu’nun 19/01/1998 tarih ve 2082 sayılı kararı ile korunması gerekli taşınmaz kültür varlığı olarak tescilli olup aynı zamanda kentsel sit alanı içerisinde bulunan “Behrampaşa Konağı”na ait orijinal kapı ve pencere kepenklerinin Hasanpaşa Hanının içerisinde bulunan, sanık …’a ait olup, eski eşya satışı yapılan, Şivan Gümüşçülük isimli iş yerinde satışa arz edildiğinin bildirilmesi üzerine başlatılan soruşturma kapsamında, emniyet görevlileri tarafından adı geçen sanığın iş yerine gidilerek suça konu 1 adet kapı ile 2 adet pencere kepengine el konulduğu ve aynı tarihte müze müdürlüğüne teslim edildiği, sanık …’ın savunmasında, dava konusu kapı ve kepenkleri ismini bilmediği bir marangozdan 18/11/2007 tarihinde satın aldığını, eserler üzerinde yaptığı temizlik sonrasında güzel bir görüntü ortaya çıktığını, tarihi eser olabileceğini düşünerek müze müdürlüğüne teslim etmek istediğini, ancak henüz teslim edemeden emniyet güçlerinin kapı ve kepenklere el koyduklarını beyan ettiği, müze görevlileri tarafından muhtelif tarihlerde düzenlenen raporlar ile dava konusu kapı ve kepenklerin “Behrampaşa Konağına” ait olduğunun belirlendiği, Diyarbakır Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu’nun 06/06/2004 tarihli ve 3426 sayılı kararı ile Behrampaşa Konağında mevcut tavan döşemelerinin üzerlerine gerekli su yalıtımının yapılarak su sızmalarının önlenmesi, kabaran, dökülen duvar ve tavan sıvalarının temizlenerek yeniden sıva, boya ve badanalarının yapılması, bodrum katta çürüyerek kırılan ve taşıyıcı özelliğini kaybeden ahşap kirişlerin değiştirilmesi, kapı ve pencere doğramalarının mevcut kapı ve pencerelere uygun olarak yenilenmesi uygulamalarının basit onarım kapsamında yapılabileceğine karar verildiği, yine Kurulun 06/07/2005 tarihli ve 350 sayılı kararı ile Behrampaşa Konağına ait röleve, restorasyon, restitüsyon ve elektrik projelerinin uygun olduğuna, uygulama ve denetimin müellif mimar
tarafından yürütülmesine karar verildiği, sözü edilen konağın restorasyon çalışmasının 27/07/2006
tarihinde yapılan ihale ile Anıt Restorasyon, İnşaat, Turizm, Ticaret ve Sanayi Limited Şirketine verildiği, anılan şirket tarafından Diyarbakır İl Özel idaresine müracaat edilerek işi bitirdiklerini bildirmesi üzerine, geçici kabul komisyonu tarafından 03/07/2007 tarihli tutanak ile, yapılan işin sözleşme ve eklerine uygun olduğu, geçici kabule engel eksik, kusur ve arızaların bulunmadığı belirtilerek kabulün gerçekleştirildiği, 09/08/2007 tarihli tutanak ile de yüklenici şirket tarafından konağın müze müdürü Mehmet Arif Bilici’ye tesliminin yapıldığı anlaşılmakla,
Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık …’ın tarihi eser olduğunu düşündüğü suça konu kapı ve kepenkleri eski eşya satışı yaptığı işyerinde satışa arz ettiğinin tüm dosya kapsamı itibariyle sübuta erdiği anlaşılmış olup, öncelikle dava konusu kapı ve kepenkler üzerinde üniversitelerin arkeoloji ve sanat tarihi kürsülerine mensup öğretim üyelerinden oluşan bilirkişi kuruluna inceleme yaptırılarak, mevcut durumları itibariyle bilim, kültür, din veya güzel sanatlarla ilgileri, tasnif ve tescile tabi, bildirim zorunluluğu olan, 2863 sayılı Kanun kapsamında korunması gerekli kültür varlığı niteliğini haiz bulunup bulunmadıkları, korunması gerekli taşınmaz kültür varlığı olarak tescilli bulunan “Behrampaşa Konağı”na ait olup olmadıkları tereddüte yer bırakmayacak şekilde belirlenerek sonucuna göre sanık …’ın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeksizin, eksik kovuşturma ve hatalı gerekçe ile beraatine karar verilmesi,
2-Dava konusu “Behrampaşa Konağı”nın restorasyon işini ihale ile alan yüklenici şirketin sahibi ve yetkilisi bulunan sanık … ile Diyarbakır İl Özel İdaresi arasında düzenlenen restorasyon sözleşmesinin 9.3. maddesinde yüklenicinin işin yapımı sırasında, yürürlükteki kanun, tüzük, yönetmelik vb. mevzuat hükümlerine uymakla yükümlü olduğunun, yine sözleşmenin eki niteliğinde bulunan özel teknik şartnamenin 3. maddesinde ahşap kapı ve pencere doğramaların yenileneceğinin, eski doğramalardan kullanılabilir olanların elden geçirileceğinin belirtilmesi, Diyarbakır Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu görevlileri tarafından düzenlenen bila tarihli raporda, dava konusu yere ilişkin onaylı restorasyon, röleve ve restitüsyon projelerine bakıldığında söz konusu ahşap kapı ve pencere kepenklerinin elden geçirilerek yerinde kullanılması gerektiğinin, yapılan incelemede konağın restorasyon çalışmalarının tamamlandığının, bu çalışmaların sonunda yapının özgün işlemeli, ahşap kapı ve kündekari tekniği ile yapılmış pencere kepenklerinin sökülerek yerine yapının mimarisi ve yapım tekniği ile uyuşmayan yeni kanatların takıldığının, yine özgün işlemeli kapı çift kanatlı iken yerine tek kanattan oluşan günümüz tablalı kapılardan takıldığının tespit edilmesi, geçici kabul tutanağında işin sözleşme ve eklerine uygun olduğunun, geçici kabule engel eksik, kusur ve arızaların bulunmadığının belirtilmesi karşısında, mahkemece söz konusu konağa ait tüm projeler dosya kapsamına alınarak, konusunda uzman ve tarafsız bilirkişiler vasıtasıyla yüklenici şirket tarafından korunması gerekli taşınmaz kültür varlığı olarak tescilli bulunan dava konusu konağın kapı ve pencerelerinin sökülerek yerine yenilerinin takılmasının, onaylı restorasyon, röleve ve restitüsyon projesine, restorasyon sözleşmesine ve sözleşmenin eki niteliğini haiz ihale dokümanına uygun olup olmadığı tereddüte yer vermeyecek şekilde belirlenerek, sonucuna göre sanık …’in tescilli kültür varlığı olan Behrampaşa Konağına kasten zarar verip vermediği değerlendirilerek hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği nazara alınmaksızın eksik kovuşturmaya dayalı olarak yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince sanık … yönünden isteme uygun, sanık … yönünden isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 11/02/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.