YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/20966
KARAR NO : 2013/11146
KARAR TARİHİ : 24.04.2013
Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : 5237 sayılı TCK’nın 89/1, 62, 52/2-4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet.
Tebliğname Düşünce : Bozma
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Güvenlik tedbiri niteliğinde bulunan TCK’nın 53/6. maddesi uyarınca sanığın sürücü belgesinin de geri alınmasına karar verilmesi karşısında, hükmün temyizi kabil olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusur durumuna ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanığın tüm aşamalarda, müştekinin birden yola girmesi nedeni ile aracının aynasına çarptığını savunması karşısında, yargılama aşamasında dinlenilmediği anlaşılan müşteki … ile olay sırasında onun yanında bulunduğu anlaşılan Fındık Türk isimli kişinin tanık sıfatı ile usulüne uygun olarak çağrılmaları, olayın nasıl, ne şekilde ve nerede olduğu konusunda ayrıntılı bilgi ve görgülerinin tespiti, bilahare olay yerinin özellikleri de gözönüne alınarak ve gerektiğinde taraflar hazır edilip mahallinde keşif yapılarak uzman bilirkişiden olayda sanığın kusuru olup olmadığı, var ise niteliği konusunda rapor alınıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri sureti ile bir hüküm kurulması gerekirken, müşteki ve olayın tek tanığı, yargılama aşamasında dinlenilmeden, dosyada olay yeri raporu veya trafik kaza tespit tutanağı da bulunmadığı halde, bilirkişi Mehmet Nacar’ın öngörüye dayalı olarak tespit ettiği hususlara istinaden düzenlediği ve sanığı kusurlu bulan rapora dayalı olarak ve eksik araştırma sonucu yazılı şekilde karar verilmesi,
2- Sanığın nüfus kaydı dosyada bulundurulmadan hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 24.04.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.