YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/20233
KARAR NO : 2013/10280
KARAR TARİHİ : 17.04.2013

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : 5237 sayılı TCK’nın 89/1-2-e, 22/3, 62, 51/1-3. maddeleriuyarınca mahkumiyet
Tebliğname Düşünce : Onama

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
TCK’nın 89/1, 89/2-b maddelerinde düzenlenen taksirle yaralama suçuna bakmakla görevli mahkemenin 5235 sayılı Kanunun 10. maddesi gereğince Sulh Ceza Mahkemesi olduğu gözetilmeyerek, görevsizlik kararı verilmeyip yargılamaya devamla karar verilmiş ise de, yargılamanın sanık açısından daha güvenceli Asliye Ceza Mahkemesi tarafından yapılması nedeniyle; olay tarihinde, 140 promil alkollü olarak yaralamalı trafik kazasına neden olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 61/2. maddesine aykırı olarak, 5237 sayılı TCK’nın 22/3. maddesinin aynı Kanunun 89/1. maddesi gereğince temel ceza belirlendikten sonra uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi sonuca etkili olmadığından; 5237 sayılı TCK’nın 22/3 maddesi gereğince belirlenen ceza üzerinden 1/3’ten yarı oranına kadar artırım yapılması gerekirken ¼ oranında artırım yapılarak sanığa eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından, belirtilen hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Güvenlik tedbiri olması nedeniyle kazanılmış hak oluşturmayacağından, 5237 sayılı TCK’nın 51/3. maddesi gereğince cezası ertelenen sanık hakkında, mahkum olunan ceza süresinden az denetim süresi belirlenemeyeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
2- Dosya içerisinde mevcut Adlî Tıp Kurumu 09/12/2010 tarihli raporunda, kaza nedeniyle mağdurenin kemik kırığı oluşacak ancak hayati tehlike geçirmeyecek şekilde yaralandığının belirtilmesi karşısında; sanığın TCK’nın 89/2-b maddesi uyarınca cezalandırılması yoluna gidilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, belirtilen hususun yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK’un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 2 nolu bendindeki “89/2-e” ibaresinin çıkarılarak yerine “89/2-b”, 7 nolu bendindeki “1 yıl denetim süresi” ibaresinin çıkarılarak yerine “1 yıl 10 gün denetim süresi” ibaresi yazılmak suretiyle suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.04.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.