Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2012/19415 E. 2013/14114 K. 27.05.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/19415
KARAR NO : 2013/14114
KARAR TARİHİ : 27.05.2013

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : 5237 sayılı TCK’nın 89/4, 62, 50, 52/4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusur durumuna ilişkin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine; ancak,
1- Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından TCK’nın 61/1. maddesinin (f) bendinde yer alan “failin kasta dayalı kusurunun ağırlığı” gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2- Hükmün esasını teşkil eden kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm kısmında, sanığa hükmolunan hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, sanık hakkında belirlenen tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK’nın 52/3. maddesine ve bir gün karşılığı olarak takdir edilen miktarın belirlenmesi sırasında uygulanan Kanun ve maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
3- 5083 sayılı Türkiye Cumhuriyetinin Para Birimi Hakkında Kanunun 1. maddesi ile Bakanlar Kurulunun 01.01.2009 tarihinde yürürlüğe giren 04.04.2007 tarih ve 2007/11963 sayılı Yeni Türk Lirası ve Yeni Kuruşta Yer Alan Yeni İbarelerinin Kaldırılmasına ve Uygulama Esaslarına İlişkin Kararının 1. maddesi hükümlerine göre; adli para cezasının Türk Lirası (TL) olarak belirlenmesinde yasal zorunluluk bulunduğunun gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususların aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün ilk paragrafındaki “dosyaya yansıyan suçu işlemeye yönelik kastının ve” ibaresinin hükümden çıkartılması, hükmün 4. paragrafındaki “5237 S Y.nın 50 m gereğince günlüğü takdiren 20 TL den paraya çevrilerek 6000,00YTL” ibaresinin, “5237 sayılı TCK’nın 50/1-a maddesi gereğince 300 gün karşılığı adli para cezasına çevrilmesi, aynı Kanun’un 52/2. maddesi gereğince 1 gün karşılığı takdiren 20,00 TL olarak belirlenerek, sonuç olarak sanığın 6.000,00 TL” şeklinde düzeltilmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.05.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.