YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/17803
KARAR NO : 2013/2676
KARAR TARİHİ : 11.02.2013
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : Beraat
2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dava konusu Bandırma ilçesi, Haydarçavuş mahallesi, Saatçılar sokak, 117 ada, eski 19, yeni 20 parsel sayılı taşınmazın, Bursa Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu’nun 20/10/1995 tarih ve 4731 sayılı kararı ile korunması gerekli taşınmaz kültür varlığı olarak tescilli bulunan 117 ada, 6 parsel sayılı taşınmaz ile tevhidi sonucu taşınmaz kültür varlığı statüsünü kazandığı, sanığın güzellik merkezi olarak işletmek gayesiyle 17/05/2005 başlangıç tarihli kira sözleşmesine istinaden dava konusu taşınmazı kiralayarak kullanmaya başladığı, sanığın güzellik salonu işletme ruhsatı verilmesi hususunda müracaatı üzerine İl Sağlık Müdürlüğü tarafından suça konu yerde müşterilere farklı konularda sunulacak hizmetlerin sıhhiliği yönünden bazı bölmelere ihtiyaç duyulduğunun ve bunlar sağlandıktan sonra ruhsat verilebileceğinin bildirildiği, bu yazı doğrultusunda, sanık tarafından ruhsat alabilmek için kuruldan izin almaksızın, dava konusu taşınmazın 1. ve 2. katında yer alan cadde cepheli odalarda, kalıcı olmayan, gerektiğinde sökülebilir ve takılabilir özellikte bulunan demontabl alçıpan paravanlar ile 3. kattaki odalarda vida ile monteli alçıpan paravanlar yaptırıldığı, ancak Bursa Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu’nun 30/09/2006 tarih ve 1831 sayılı izinsiz olarak yapılan ilavelerin kaldırılmasına ilişkin kararının sanığa tebliğinden sonra, suça konu alçıpan paravanların ana yapının kolonları, kirişleri, duvarları, strüktürü ve diğer sabit kısımlarında herhangi bir zarar ve kalıcılık bırakmayacak şekilde söküldükleri, sanığın dava konusu taşınmazın kültür varlığı niteliğini haiz olduğunu bilmediğine, kiralayan tarafından bu durumun kendisine bildirilmediğine dair savunmasının aksine delil bulunmadığı, bu itibarla sanığın beraatine karar verilmesinde bir isabetsizlik olmadığı anlaşılmakla,
Yapılan yargılama sonunda sanığın atılı suçu işleme kastının bulunmadığı gerekçe gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin beraat kararı verilmesinin usul ve kanuna aykırı olduğuna ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 11/02/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.