YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/17650
KARAR NO : 2013/8837
KARAR TARİHİ : 04.04.2013
Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1-2-b, 22/3, 62, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 61/2 maddesine aykırı olarak, 5237 sayılı TCK’nın 22/3. maddesinin aynı Kanunun 89/1. maddesi gereğince temel ceza belirlendikten sonra uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, sonuç ceza değişmediğinden, TCK’nın 62. maddesi ile eksik ceza tayini ise aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazların reddine, ancak,
1- Katılan vekilinin temyiz aşamasında verdiği 20.04.2011 havale tarihli dilekçe ile sanıktan şikayetçi olmadığını, zarar toplamı 6500 TL’nin 5500 TL’sini sanıktan peşin olarak alındığını kalan 1000 TL için senet alındığını, zararlarının karşılanması nedeniyle sanıktan şikayetçi olmayıp uzlaştıklarını ifade etmiş olması karşısında, sanığın üzerine atılı suçun bilinçli taksirle işlenmiş olması ve yaralanmanın niteliği dikkate alındığında takibinin şikayete bağlı olmadığı ancak sanığın katılanın zararının giderilmesi konusundaki çabası nazara alınarak sabıkasız olup, TCK’nın 62. maddesi uygulanıp cezasından indirim yapılan, atılı suçu işlediğini açıkça beyan eden, suçtan dolayı pişmanlığını dile getiren ve kişiliği hakkında dosyaya yansıyan olumsuz davranışına rastlanmayan sanık hakkında TCK’nın 50 ve 51. maddeleri değerlendirilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- TCK’nın 53. maddesinin uygulanması şeklindeki yaptırımın neye ilişkin olduğunun karar yerinde açıklamaması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 04.04.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.