Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2012/17320 E. 2013/10297 K. 17.04.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/17320
KARAR NO : 2013/10297
KARAR TARİHİ : 17.04.2013

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1-2.b, 22/3, 62. maddeleri uyarınca mahkûmiyet.

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanın soruşturma aşamasında şikayetçi olduğu,duruşma aşamasında alınan beyanında, şikayet ve katılma hususu mahkemece kendisine sorulmamış ise de; katılan vekilinin 24.09.2008 tarihli dilekçe ile katılan vekili sıfatıyla vekaletname sunduğu, 25.02.2010 tarihli duruşmada, suçtan zarar gören sıfatıyla müdahil olduklarını ve sanığın cezalandırılmasını talep etmesi karşısında; mahkemenin katılma kararı vermeden, duruşma zabıtlarına katılan vekili olarak yazılması ve gerekçeli kararda katılan olarak gösterilmesi, sonuca etkili görülmediğinden, tebliğnamedeki 1 nolu, keşif tutanağının bir kısmının bilgisayar bir kısmın da daktilo ile yazılmasında usule aykırılık görülmediğinden, tebliğnamedeki 4 nolu; Katılana soruşturma aşamasında uzlaşma teklif edildiği ve uzlaşmak istemediğinden tebliğnamedeki 5 nolu; Hükmün gerekçesinde, eylemin fikri içtima kuralı uyarınca tek suç olduğu belirtildiğinden, tebliğnamedeki 6 nolu görüşlere iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin ve katılan vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1.) Sanığa verilen cezadan TCK’nın 62. maddesi gereğince indirim yapılırken, hesap hatası sonucu 1 yıl 10 ay 15 gün hapis yerine 1 yıl 10 ay 25 gün hapse hükmedilerek, fazla ceza tayini,
2.) Katılanın yaralanmasının kemik kırığı yanında, organlardan birinin işlevinin sürekli zayıflaması niteliğinde olduğundan, artırım sırasında TCK’nın 89/2-a. maddesinin gösterilmemesi,
3.) Bilinçli taksir hükümlerinin, temel cezadan sonra uygulanması yerine, suçun nitelikli haline göre yapılan artırımdan sonra uygulanması ,
4.) Gözaltında ve tutuklulukta geçirilen sürelerin TCK’nın 63. maddesi gereğince, sanığa verilen cezadan mahsuna karar verilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, mahkemenin takdiri de gözetilerek ”sanığa verilen temel cezanın TCK’nın 22/3. maddesi gereğince 1/2 oranında artırılarak 1 yıl 6 ay hapis cezasıyla cezalandırılması, TCK’nın 89/2-a.b maddesi gereğince cezanın yarı oranında artırılarak 1 yıl 15 ay hapis cezasıyla cezalandırılması,TCK’nın 62. maddesi gereğince cezadan 1/6 oranında indirim yapılarak sonuç olarak 1 yıl 10 ay 15 gün hapis cezasıyla cezalandırılması ” şeklinde belirlenmesi ve hükmün 6. bendinden sonra gelmek üzere, ”Sanığın gözaltında ve tutuklulukta geçirdiği sürelerin TCK’nın 63. maddesi gereğince verilen cezadan mahsuna” cümlesinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/04/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.