Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2012/16790 E. 2013/8690 K. 04.04.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/16790
KARAR NO : 2013/8690
KARAR TARİHİ : 04.04.2013

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : 5237 sayılı TCK’nın 89/1, 2, 62/1. maddelerigereğince mahkumiyet.

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 61/8. maddesine göre, adli para cezası hesaplanırken, cezanın belirlenmesine yönelik artırma ve indirimler gün üzerinden yapılıp belirlenen gün adli para cezası TCK’nın 52. maddesine göre birim gün hesabıyla netice adli para cezasının tespiti gerekirken, hükümde, adli para cezasına yönelik artırım ve indirimlerin her aşamada para birimi üzerinden yapılması sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanık müdafinin lehe hükümler uygulanması yönünden talebi karşısında, hükmedilen para cezasının taksitlendirilmesi konusunda bir karar verilmemiş ise de, adli para cezasının miktarı ve infaz aşamasında taksitlendirme yapılabileceği anlaşılmakla, tebliğnamedeki, lehe hükümler talebi olduğu halde taksitlendirmeme gerekçesinin kararda belirtilmediği gerekçesiyle bozma öneren (1) numaralı görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına ve oluşa göre, sanık müdafinin, sanığın kusuru olmadığına ve cezanın ertelenmesi veya hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerektiğine ilişkin diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen temel cezanın, katılanın hayati tehlike geçirecek ve kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanması nedeniyle yarı oranda artırımı sırasında, yasal dayanak olan TCK’nın 89/2-b-e maddeleri ile adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK’nın 52/2. maddesinin gösterilmeyerek 5271 sayılı CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün, katılandaki yaralanma nedeniyle temel cezanın artırıldığı (2) numaralı bendine “5237 sayılı TCK’nın 89/2-b-e maddesi uyarınca” ibaresinin; hükmün adli para cezasının belirlendiği (3) numaralı bendine “5237 sayılı TCK’nın 52/2 uyarınca” ibaresinin eklenip hükümdeki usul ve kanuna uygun bulunan sair hususların aynen bırakılmasına karar verilmek suretiyle eleştirilen hususlar dışında sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.04.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.