Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2012/16563 E. 2013/7650 K. 27.03.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/16563
KARAR NO : 2013/7650
KARAR TARİHİ : 27.03.2013

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : 5237 sayılı TCK’nın 89/1-2-b, 62/1, 51/1-3, 53/6. maddeleriuyarınca mahkumiyet.
Tebliğname Düşünce : Bozma

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanığa isnat olunan suçun, 5237 sayılı TCK’nın 89. maddesi kapsamında kalıp 5271 sayılı CMK’nın 253 ve 254. maddeleri uyarınca uzlaşmaya tabi olduğu, sanığın ve müştekinin 04.12.2008 tarihli ifadelerinde ve aynı tarihli uzlaşma teklif formlarında uzlaşmak istediklerini beyan ettikleri gözetilmeden, sanık ve katılana uzlaşmanın koşulları ve sonuçları usulüne uygun olarak açıklanıp bildirilmeden yargılamaya devamla yazılı biçimde hüküm kurulması,
2- Sanığın savunmasının tespit edildiği 17/07/2009 tarihli Erzurum 2. Sulh Ceza Mahkemesince alınan talimat duruşmasına ait tutanağın, mahkeme hakimi ve katip tarafından gerek ıslak imza ile gerekse elektronik imza ile imzalanmamak suretiyle 5237 sayılı CMK’nın 219. maddesine muhalefet edilmesi,
3- Sanığın, olay günü sevk ve idaresindeki çekiciyle, meskun mahalde, gündüz saat 11.00 sularında, tek yönlü, 9 metre genişlikteki yolda sağ şeritte giderken kontrolsüz olarak sola manevrayla orta refüj aralığından U dönüşü yapmak istediği sırada, sol tarafından aynı yöne giden motosikletli mağdura dikkat etmediği için mağdurun önünü kapatarak nitelikli yaralanmasına neden olduğu olayda, meydana gelen zararın niteliği ve sanığın asli ve tam kusurlu oluşu da dikkate alındığında, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş biçimi, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu, maddede öngörülen cezanın alt sınırı da nazara alınmak suretiyle, adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, sanığa asgari hadden temel ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün belirtilen sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince, ceza yönünden kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla isteme uygun olarak BOZULMASINA, 27.03.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.