Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2012/16332 E. 2013/7352 K. 25.03.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/16332
KARAR NO : 2013/7352
KARAR TARİHİ : 25.03.2013

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Uygulama : TCK 89/1, 89/2-b, 62, 51/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet – erteleme

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili ve sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Bölünmüş, tek yönlü yolda aynı yönde seyreden sürücülerinin önlerindeki sürücüleri geçmesinin sollama kabul edilemeyeceğinden tebliğnamenin 2 nolu bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına ve oluşa göre, sanığın bir nedene dayanmayan, katılan vekilinin ise sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Katılanın yatalak olmasından dolayı hastaneye sevk edilemediğinden kesin raporunun temin edilemediği, ancak katılan vekili tarafından ibraz edilen Niğde Devlet Hastanesinin 09.02.2010 tarihli raporunda özür durumuna göre tüm vücut fonksiyon kaybı oranının % 73 olduğu belirtilen katılanın, TCK’nın 89/3. maddesinde belirtilen nitelikli yaralanmasının bulunup bulunmadığı konusunda kesin rapor alınmadan eksik inceleme ile geçici rapora istinaden hüküm tesisi,
Kabule göre de;
1-) Hükme esas alınan geçici rapora göre; katılanın yaralanma neticesine göre sanığın eylemlerinin 5237 sayılı TCK’nın 89/2-b-e. maddesi kapsamında kaldığı, birden fazla nitelikli halin bulunması halinde bu hususların temel cezanın belirlenmesinde ölçüt olarak kullanılması ve bu nedenle temel ceza tayininde asgari hadden ayrılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-) Bir kişinin yaralanmasına neden olan sanık hakkında temel ceza tayin edilirken uygulama maddesinin TCK’nın 89/1. maddesi yerine TCK’nın 89/4. maddesi olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeblerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 25/03/2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.