YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/15691
KARAR NO : 2013/10002
KARAR TARİHİ : 16.04.2013
Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Sanık … hakkında: Beraat
Katılan sanık … hakkında: 5237 sayılı TCK’nın 89/1, 62/1, 52/2-4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanık …’in beraatine, katılan sanık …’nın mahkumiyetine ilişkin hükümler, katılan sanık müdafii ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A) Sanık …’in beraatine ilişkin hükme yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suç açısından sanığın taksirinin bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan … vekili ve mahalli Cumhuriyet savcısının eksik incelemeye dayalı olarak karar verildiğine ilişkin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine; ancak,
Sanığın kusursuz olduğu kabul edildiği halde, yüklenen suç açısından sanığın taksirinin bulunmaması nedeniyle CMK’nın 223/2-c maddesi gereğince beraat kararı verilmesi gerekirken, uygulama yeri bulunmayan CMK’nın 223/2-e maddesi gereğince sanık hakkında beraat hükmü kurulması,
Kanuna aykırı olup, katılan … vekili ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, I numaralı hükümde yer alan, “223/2-e” ibaresinin “223/2-c” şeklinde düzeltilmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
B) Sanık …’nın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin ve mahalli Cumhuriyet savcısının eksik incelemeye dayalı olarak karar verildiğine ilişkin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine; ancak,
Oluşa ve dosya kapsamına göre; üfleyememesi nedeniyle alkolmetreyle ölçüm yapılamayıp, görünüşü ve konuşması itibariyle aşırı alkollü olduğu doktor raporuyla belirlenen sanığın, yönetimindeki otomobille, gece vakti, aydınlatması bulunmayan ve geçme yasağı olan meskun mahalde, hafif virajlı ve hafif eğimli devlet yolunda seyir halindeyken, karşı yön taşıt trafiğine ayrılmış şeride geçip, tam kusurlu olarak kazaya sebebiyet vermesi şeklinde gelişen eyleminde bilinçli taksirin koşullarının oluştuğu, tayin olunan cezasında bu nedenle TCK’nın 22/3. maddesi uyarınca artırım yapılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurularak, sanık hakkında eksik ceza tayini,
Kabul ve uygulamaya göre de:
1- Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından TCK’nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan “failin güttüğü amaç ve saiki” gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2- Kendisine ait petrol istasyonunun işletmeciliğini yaptığı, aylık gelirinin 10.000,00 TL civarında olduğu, adına kayıtlı ev, dükkanlar, kamyon, tanker ve otomobili bulunduğu duruşmada alınan beyanı ve yapılan sosyal durum araştırmasıyla belirlenen sanık hakkında, TCK’nın 52/2. maddesi uyarınca bir gün karşılığı olarak 20,00 TL ile 100,00 TL arasında miktar tayin ve takdir etmek durumunda olan yerel mahkemece, sanığın tespit edilen ekonomik durumuna uygun düşmeyecek biçimde, adli para cezasının günlük miktarının asgari hadden belirlenmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafii ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 16.04.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.