YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/15665
KARAR NO : 2013/9230
KARAR TARİHİ : 09.04.2013
Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Katılan sanık … hakkında: 5237 sayılı TCK’nın 89/1, 62, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Katılan sanık … hakkında: 5271 sayılı CMK’nın 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar
Taksirle yaralama suçundan katılan sanık … hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar ve katılan sanık …’ın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan sanık … ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A) Katılan sanık … hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının 5271 sayılı CMK’nın 231/12. maddesi uyarınca itiraz kanun yoluna tabi bulunduğu, aynı Kanunun 264. maddesi uyarınca kabul edilebilir bir başvuruda mercide yanılmanın başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağı nazara alınarak, katılan sanık … ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz istemlerinin, itiraz mahiyetinde değerlendirilmesi suretiyle CMK’nın 264/2. maddesi uyarınca gereği merciince yapılmak üzere dosyanın incelenmeksizin mahkemesine iadesinin temini için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
B) Katılan sanık …’ın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusur durumuna; mahalli Cumhuriyet savcısının eksik incelemeye dayalı olarak karar verildiğine, teşdiden ceza tayin edilip, TCK’nın 53/6. maddesi uygulanmamak suretiyle hükümde çelişkiye düşüldüğüne, hükmün açıklanmasının geri bırakılmamasına karar verilirken gösterilen gerekçenin yetersiz olduğuna ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 09.04.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.