YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/15489
KARAR NO : 2013/6478
KARAR TARİHİ : 15.03.2013
Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : 5237 sayılı TCK’nın 89/1, 89/2-b-son, 52, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın sorgusundan önce iddianamenin kabulüne ilişkin kararın okunmaması, iddianame ve ekleri okunup atılı suç hakkında bilgi verildiği anlaşılmakla esasa etkili görülmediğinden; TCK’nın 62. maddesindeki indirim sebebinin uygulanması hakimin takdirinde olup, mahkemece TCK’nın 62. maddesindeki indirim sebeplerini de kapsayacak şekilde “Delil ve sebep bulunmadığından sanığın cezasından kanuni ve takdiri başkaca arttırım ve indirim uygulanmasına takdiren yer olmadığına” şeklindeki değerlendirmeyle uygulanmamasına karar verildiği anlaşılmakla tebliğnamedeki (1 ve 3) numaralı bozma öneren görüşlere iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dairemizce de benimsenen, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03.02.2009 tarih ve 2008/11-250 2009/13 sayılı kararı doğrultusunda hükmün açıklanmasının geri bırakılması düzenlemesinin uygulanıp uygulanmayacağına karar verilirken 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin 6. fıkrasının (c) bendi uyarınca nazara alınacak ‘zarar’ın; kanaat verici, basit bir araştırma ile belirlenebilir maddi zarar” olduğu, sanığın bütün aşamalarda uzlaşma gayreti içinde bulunduğu anlaşılmakla, sanık müdafinin 27.10.2010 tarihli celsede, CMK’nın 231 maddesi uyarınca mahkemenin yapacağı araştırma sonucunda tespit edeceği miktarı ödemek istediklerini beyan etmesi karşısında, mahkemece, basit bir araştırma sonucunda, katılanın kaza nedeniyle oluşan maddi zararı tespit edilerek sanığın katılanın zararını giderip gidermeyeceği belirlendikten sonra, sabıkası olmayan ve dosyaya yansıyan olumsuz bir davranışı bulunmayan sanık hakkında karar tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesindeki “hükmün açıklanmasının geri bırakılması”na ilişkin düzenlemenin uygulanması konusunda bir karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 15.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.