YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/15435
KARAR NO : 2013/5709
KARAR TARİHİ : 08.03.2013

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : 5237 sayılı TCK’nın 89/1-3-b, 62/1, 52/1-4, 53/6.maddeleri gereğince mahkumiyet.

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılan … vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir nedene dayanmayan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının ve katılan vekilinin, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 179/2. maddesinin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın, sevk ve idaresindeki aracıyla kazadan yaklaşık 1 saat kadar sonra yapılan ölçümde belirlendiği kadarıyla 323 promil alkollü şekilde seyir halinde iken direksiyon hakimiyetini kaybederek önce yolun solunda bulunan kum yığınına çarptıktan sonra katılan yaya …’a çarparak yaralanmasına neden olduğu ve mahkemece de sanığın eylemi bu şekilde kabul edildiği halde, sanık hakkında bilinçli taksir hükümlerinin oluştuğunun ve cezasının 5237 sayılı TCK’nın 22/3. maddesi uyarınca arttırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
1- Sanık hakkında belirlenen temel cezanın 5237 sayılı TCK.’nın 89/3-b. maddesi uyarınca arttırılması sırasında sanığa ek savunma hakkı verilmeden yazılı şekilde karar verilmesi suretiyle CMK’nın 226. maddesine muhalefet edilmesi,
2-Sanık hakkında 150 gün olarak belirlenen birim gün sayısı üzerinden TCK’nın 89/3-b maddesi ile bir katı oranında artırılması sonucu belirlenen 300 gün adli para cezasının, 5237 sayılı TCK’nın 62. maddesi uyarınca indirilmesi sırasında 250 gün adli para cezası yerine 240 gün adli para cezası olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanık ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 08.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.