YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/15433
KARAR NO : 2013/5888
KARAR TARİHİ : 11.03.2013

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : 5237 sayılı TCK’ nın 89/1, 62, 52/2-4, 53/6.maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, katılanın olayda yaralanmadığına, karşı tarafın kusurunun değerlendirilmediğine, CMK’nın 231. maddesinin uygulanması gerektiğine ilişkin diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından TCK’nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan “failin güttüğü amaç ve saik” kıstası uygulanamayacağı dikkate alınmadan, temel cezanın belirlenmesinde “güdülen amaç ve saik” kıstasının gerekçe olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olmakla, “güdülen amaç ve saik ile” ibaresinin hüküm fıkrasından çıkarılarak, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,11.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.