YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/15422
KARAR NO : 2013/8809
KARAR TARİHİ : 04.04.2013

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle yaralama
Hüküm :5237 sayılı TCK’nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/4, 53/6. maddeleri gereğince mahkûmiyet, sürücü belgesinin geri alınması.

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tarihinde sanığın sevk ve idaresindeki otomobiliyle il yolunu takiben seyir halindeyken, sanığın seyrine göre yolun solunda bulunan petrol istasyonuna girmek için yol zemininde devamlı çizgi ve ayrıca trafik levhası ile sollama yasağı olan yerde sola yöneldiğinde, karşı istikametten gelen sürücü …’in yönetimindeki otomobilin şeridini kapatması nedeniyle çarpışmaları sonucunda, …’in basit tıbbi müdahale ile giderilemez biçimde, aracındaki yolculardan … ile …’in basit tıbbi müdahaleyle giderilebilir ve … ile …’in ise hayati fonksiyonlarını orta derecede etkileyen kırık oluşacak şekilde yaralandıkları olayda; sollama yasağına uymayan sanık hakkında bilinçli taksirin koşullarının gerçekleştiğinin gözetilmemesi suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, sanığın kazada kusurunun bulunmadığına, lehe hükümlerin uygulanması ve cezanın ertelenmesi gerektiğine ilişkin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının 5237 sayılı TCK’nın 50/1a, 52/2. maddeleri gereğince adli para cezasına çevrilmesi yerine, sadece 50/1-a maddesine göre çevrilmesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 2. numaralı fıkrasının 6. bendinin başına “5237 sayılı TCK’nın 52/2. maddesi gereğince,” ibaresinin eklenmesine, diğer hususların aynen bırakılması suretiyle eleştiri dışında sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.04.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.