YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/15293
KARAR NO : 2013/6270
KARAR TARİHİ : 14.03.2013
Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : 5237 sayılı TCK’nın 89/1, 62/1, 51/1-3. maddelerigereğince mahkumiyet.
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Oluşa ve dosya içeriğine göre; EGO otobüs şoförü olan sanığın, olay günü gece saat 23:50 sıralarında sevk ve idaresindeki belediye otobüsü ile seyir halinde iken, yol yapım çalışmaları nedeniyle güzergah dışına çıkıp olay yerinde karşı yol bölümüne geçmek için orta refüj aralığından U dönüşü yapmak istediği sırada, kendisi ile aynı yönde seyredip ve sol şeritte bulunan katılanın yönetimindeki aracın otobüse çarpması sonucu katılanın basit tıbbi müdahale ile iyileşecek şekilde yaralandığı olayda, kazadan hemen sonra düzenlenen trafik kazası tespit tutanağına göre, sanığın arkadan gelen trafiği kontrol etmeden orta refüj boşluğundan U dönüşü yapmak istediği, bu nedenle doğrultu değiştirme manevralarını yanlış yapması nedeniyle 2918 sayılı Kanunun 84. maddesi uyarınca kusurlu olduğunun tespit edildiği ve tutanağın oluşa da uygun olduğu, mevcut delil durumu itibariyle sanığın tam kusurlu hareketi ile kazaya neden olduğunun tüm dosya kapsamı ile sabit olup kazaya etki eden başka bir nedenin de bulunmadığı anlaşılmakla, tebliğnamedeki, kusur konusunda uzman bilirkişilerden görüş sorulmadan, kaza tespit tutanağı ile yetinilerek eksik inceleme ile hüküm kurulduğu gerekçesiyle hükmün bozulmasını öneren (1) numaralı görüşe;
Sanık ile katılan arasında soruşturma aşamasında uzlaşmanın sağlanamaması üzerine sanık hakkında taksirle yaralama suçundan dava açıldığı, katılanın 06.10.2010 tarihli celsede, sanığın kendisi ile ilgilenmediğini ve maddi ve manevi zararlarını karşılamadığını beyan ettiği, bu itibarla mahkemece, sanığın katılanın zararını gidermemesi gerekçesiyle hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmemesinde isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla tebliğnamede yer alan 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin uygulanmaması konusunda eksik inceleme ve yetersiz gerekçe ile karar verildiği şeklindeki hükmün bozulmasını öneren (2) numaralı görüşe;
Kazanın oluşumunda asli ve tam kusurlu olan ve mahkemece de eylemi bu şekilde kabul edilen sanığın temel cezası belirlenirken, mahkemece teşdit uygulanmasında, 5237 sayılı TCK’nın 22/4 ve 61. maddelerindeki ölçütler gözetildiğinde bir isabetsizlik bulunmadığı, sanığa verilen sonuç hapis cezasının 5237 sayılı TCK’nın 51. maddesine göre ertelendiği ve seçimlik cezalar arasındaki seçimin Hakimin takdirinde olması nedeniyle tebliğnamedeki bozma öneren (3) numaralı görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına ve oluşa göre, sanık müdafinin, eksik inceleme yapıldığına, sanığın kusuru olmadığına, kazaya katılanın neden olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 14.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.