Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2012/15119 E. 2013/4662 K. 27.02.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/15119
KARAR NO : 2013/4662
KARAR TARİHİ : 27.02.2013

Mahkemesi :Çocuk Mahkemesi
Suç :Taksirle Yaralama
Hüküm :TCK’nın 89/1, 89/2-b, 31/3, 62/1-2, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Taksirle yaralama suçundan suça sürüklenen çocuğun mahkûmiyetine ilişkin hüküm, müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü gündüz saat 14:30 sularında idaresindeki motosikletle seyir halinde bulunan suça sürüklenen çocuğun cadde üzerinde seyir halindeyken karşıdan karşıya geçmek isteyen mağdura çarpması sonucu mağdurun nitelikli şekilde yaralanması ile sonuçlanan olayda; suça sürüklenen çocuğun aşamalarda, mağduru önceden yol üzerinde görmediğine ya da görüşe engel bir durumun bulunduğuna dair herhangi bir beyanda bulunmadığı, yerleşim yeri içerisindeki cadde üzerinde idaresindeki motosikletle sürücü belgesiz olarak seyir halinde bulunan ve hızını kullandığı aracın teknik özelliklerine, yol ve trafik şartlarına ayarlamayan sanığın olayda kusurlu olduğu, mağdurdaki yaralanmanın derecesi itibariyle cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak tayin ve takdir edilmesinde bir isabetsizlik bulunmadığı analşıldığından tebliğnamede, keşif yapılmadan ve bilirkişi raporu aldırılmadan cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak tayini sebeplerine dayalı bozma öneren görüşlere iştirak edilmemiş; suça sürüklenen çocuğa ait adli sicil ve nüfus kayıtları imzasız olduğundan UYAP’tan temin edilen kayıtlar dosya içerisine konulmuştur.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, suça sürüklenen çocuk müdafinin bir nedene dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1.) Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun Dairemizce de benimsenen 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından TCK’nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan “failin güttüğü amaç ve saik” kıstası uygulanamayacağından, taksirli suçta kasttan söz edilemeyeceğinden, hükmün gerekçesinde “kastın yoğunluğu ve sanığın amacı”nın temel cezanın belirlenmesinde gerekçe gösterilmesi,
2.) Suç adının, gerekçeli karar başlığına ”Trafik Güvenliğini Taksirle Tehlikeye Sokma” olarak yazılması,
Kanuna aykırı olup hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bu hususların yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün gerekçesinde yer alan “sanığın amacı, kastın yoğunluğu” ibarelerinin çıkarılmasına, gerekçeli karar başlığındaki suç adının “Taksirle Yaralama” şeklinde değiştirilerek, hükümdeki usul ve kanuna uygun bulunan sair hususların aynen bırakılmasına karar verilmek suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.